NGC 7027

Wikipedia, Entziklopedia askea
NGC 7027
Behaketa
Distantzia Lurretik3.000 ly
Itxurazko magnitudea (V)9,68, 10,9, 12,05 eta 9,1
AurkitzaileaÉdouard Stephan
Aurkikuntza-data1878
Aurkikuntza-lekuaMarseillako Behatokia
KonstelazioaCygnus
Abiadura erradiala8,9 km/s
Igoera zuzena316,7561042 ° eta 316,7573 °
Deklinazioa42,2362556 ° eta 42,2361 °
Izendapenak

NGC 7027 Cygnus konstelazioko nebulosa planetario bat da, Lurretik 3000 argi-urte ingurura dagoena.

Hubble espazio teleskopioarekin hartutako irudia izar baten agoniaren erregistroa da. Hasieran, izarraren kanpoko geruzen kanporatzea, erraldoi gorri bat zenean, erritmo geldian egin zen, forma esferikoko hodei zentrokideak sortuz.[1] Hau, geratzen ziren geruza guztien azken kanporatzearekin amaitu zen, irudiaren barne alderik distiratsuenak sortuz, esferarik gabeko hauts-lainoak sortu zituen gertaera batean. Izarretik geratzen dena nano zuri bat da, nebulosaren erdian puntu zuri bat bezala agertzen dena.

1878an aurkitu zuen Edouard Jean-Marie Stephanek.

2019an, Stratospheric Observatory For Infrared Astronomy (SOFIA) behatokiak helio hidruroaren (HeH+) molekula detektatu zuen NGC 7027an, naturan lehen aldiz.[2]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]