Orbital antilotzaile

Wikipedia, Entziklopedia askea

Kimikan orbital antilotzaile esaten zaio bi atomoren balentzia-orbitalen hibridazioz sortutako orbital molekularrari, orbital lotzailearekiko ortogonala dena. Orbital antilotzaileak jatorrizko orbital atomikoek baino energia gehiago du, hau da, haiek baino ezegonkorragoa da. Orbital honetan dagoen elektroia egoera kitzikatuan dago, eta atomoen arteko aldarapena eragiten du. Elektroiaren energia handitzen da nukleotik urrunago dagoen neurrian[1].

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Orbital antilotzaile. «ZT Hiztegi Berria» zthiztegia.elhuyar.eus (Noiz kontsultatua: 2021-05-09).

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]