Peroxido organiko

Wikipedia, Entziklopedia askea
Peroxido organiko
Konposizioakarbono eta oxigeno
Motaorganic peroxide (en) Itzuli, organooxygen compound (en) Itzuli eta Peroxido
Identifikatzaileak
Gmelin25702
ZVG93300

Kimika organikoan, peroxido organiko peroxido talde funtzionala (R–O–O–R' ) duten konposatuei esaten zaie. R'-a hidrogenoa bada, konposatuei hidroperoxido esaten zaie[1].

Peroxido organikoen egitura

Peroxidoen O–O lotura erraz hausten da, eta RO· formako erradikal askeak sortzen dira (puntuak parekatu gabeko elektroi bat adierazten du). Beraz, peroxido organikoak oso erabilgarriak dira hasarazle gisa erradikal-polimerizazioetan, erretxina akrilikoak sintetizatzeko etsenplurako. Peroxido organikoak, bere kide ez-organikoak bezala, agente zuritzaile indartsuak dira maiz.

Sintesia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Dialkil peroxidoak, adibidez dikumil peroxidoa, sintetizatzeko alkenoak hidrogeno peroxidoz tratatzen dira edo hidroperoxidoen alkilazioa eragiten da.

Diazil peroxidoak azido-kloruroak edo anhidrido azidoak hidrogeno peroxidoz tratatuz prestatzen dira.

Dikumil peroxidoa

Segurtasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Peroxido organikoak oxidatzaile sendoak dira eta erraz erreakzionatzen dute larruazalarekin, kotoiarekin eta egur-pastarekin. Peroxidoak hotzean eta ontzi opakoetan biltegiratzen dira beroak eta argiak beren berezko erreakzioak azeleratzen baitituzte.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. (Ingelesez) Uhl, Agnes; Bitzer, Mario; Wolf, Hanno; Hermann, Dominik; Gutewort, Sven; Völkl, Matthias; Nagl, Iris. (2018-02-01). «Peroxy Compounds, Organic» Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry (Wiley-VCH Verlag GmbH & Co. KGaA): 1–45.  doi:10.1002/14356007.a19_199.pub2. ISBN 978-3-527-30673-2. (Noiz kontsultatua: 2023-04-17).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]