Arkitrabe

Wikipedia, Entziklopedia askea
Erromako Augustoren foruan dagoen Marteren tenpluko arkitrabearen irudia

Arkitrabea arkitektura klasikoko taulamenduaren behereneko zatia da. Bere egitura-funtzioa ateburu zein leihoburu bezala funtzionatzea da, estalkiaren pisua zutabeei igortzeko.

Estalki lauko arkitekturan funtsezko elementua da, sistema arkitrabatuko arkitekturari izena ematen diola. Greziar arkitektura klasikoa eta bere aurrekaria, egear arkitektura, egitura arkitrabatuen adibide tipikoak dira, lehenago, eraikin monumental egiptoarrak ere, estalki lau edo ateburudunekin eraiki ziren arren.

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]