Atractosporocybe inornata
Atractosporocybe inornata/ Clitocybe inornata | |
---|---|
Sailkapen zientifikoa | |
Erreinua | Fungi |
Ordena | Tricholomatales |
Familia | Tricholomataceae |
Generoa | Atractosporocybe |
Espeziea | Atractosporocybe inornata |
Atractosporocybe inornata edo Clitocybe inornata Tricholomataceae familiako onddo espezie bat da.[1] Ez da jangarria, usain desatsegina duelako, egosi ondoren irauten duena.
Sinonimoak: Clitocybe umbrinipes, Agaricus inornatus, Agaricus zygophyllus, Paxillus inornatus, Omphalia inornata.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: 4 eta 6 cm bitarteko diametrokoa. Haragitsua, ganbil-laua eta gero pixka bat hondoratua, zetaduna, opakua, pubeszentzia zurixka batez estalia, ez da higrofanoa, fuliginoso-gris-bistre kolorekoa, gris-alutazeoa. Ertza gorantz biribildua, pubeszentea, ildaskatu-apaindua; azal bereizgarria.
Orriak: Koskadunak, itsatsi-dekurrenteak, txikiak, zabalak, banangarriak, kapelaren kolore berekoak.
Orri dekurrenteak: Hanka ukitzeaz gain, beherantz jarraitzen duten orriak.
Hanka: 6 eta 10 cm bitarteko garaierakoa eta 0,8 eta 1,5 cm bitarteko lodierakoa. Solidoa, sendoa, betea, gero barrubetea, ia berdina, batzuetan pixka bat eszentrikoa. Zuri-grisaxka, argiagoa eta iletsuagoa goiko aldean. Oinaren muturra biluzik utziz bereizten duen kotoi itxurako mizelioak oinarrian loditua.
Haragia: Zurixka, zaila. Gozoa. Zahar usain handiarekin, higuingarria.[2]
Etimologia: Clitocybe hitza grekotik dator, burua esan nahi du, kapelaren formagatik. Inornata epitetoa berriz latinetik dator, apaingarri gabe, sinplea, esan nahi duen "inornatus" hitzetik. Apaindurarik ez izateagatik.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ez da jangarria usain txarra duelako.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Clitocybe alexandri delakoarekin nahas daiteke, honek orri zurixkak ditu (gero krema-okre kolorekoak eta azkenik marroiak), oin luzeagoa (4-8) eta kumino (belarra) usaina. Lepista panaeolus jangarria ere antzekoa da.[4]
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Udazkenean. Nahiko arrunta eta hazten den lekuekiko fidela. Basoetako belar-soilguneetan, hostozabaletan (artea, pagoa) edo koniferoen basoetan (izeia, pinua). Kareharrizko lurzoruetan. Lerro luzeak osatzen ditu.[5]
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Mexiko, Islandia, Svalbard, Europa, Kanariak, Errusia.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 136 or. ISBN 84-282-0865-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 325 or. ISBN 84-282-0253-6 (T.I). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
- ↑ (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia..
- ↑ (Gaztelaniaz) AVT. (1986). Asociacion Vallisoletana de Micologia.