Bilboko txabolismoa

Wikipedia, Entziklopedia askea

Bilboko txabolismoa 1940ko hamarkadatik aurrera, hirira etorritako milaka etorkinek hiriaren inguruko mendietan eraikitako txabola guneei deritze. Txabolak 1960ko hamarkada arte mantendu ziren.

Txabola auzuneak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hiri osoan hainbat txabola auzo izan ziren, honakoak garrantzitsuenak dira:

Txabolismoari irtenbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1950eko hamarkadaren amaieran, Espainiako Etxebizitza Ministerioak, txabolismoa estatu osoan desagerarazteko asmoarekin, auzo berrien eraikitzea onartu zuen, txaboletan bizi zirenei etxebizitza duinak izateko.

Horrela, Otxarkoaga edo Astrabudua auzoak altxatu ziren, hirigunearen kanpoaldean, eta antzina ortuak zeuden tokietan.

Auzo berrien arazoak (Otxarkoaga)[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Sakontzeko, irakurri: «Otxarkoaga»

Erabilitako materialen egoera txarrarengatik, eraiki eta urte gutxiren buruan hasi ziren etxebizitzak degradatzen. Laster, hasi ziren auzoakideak birgaitzea eskatzen. 1968 urtean, AFO, AUZOKO ELKARTEA (ASOCIACION DE FAMILIAS DE OTXARKOAGA) sortu zen. 1981 urtean hasi ziren lanak. 1990eko hamarkada bukaeratik, Bilboko Udalak 20 milioi euro gastatu ditu auzoko kale eta gune berdeak berriztu eta hobetzen. Horrez gain, Udalak etxebizitzak konpontzeko diru-laguntzak ematen dizkie asmo hori duten auzokoei.

Txabolismoa komunikabideetan[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1960an Policarpo Fernández Azkoagak "¿Bilbao?" izeneko hamabost minutuko dokumentala egin zuen, hiriko txaboletako bizimodua erakutsiz.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]