Casa Babylon

Wikipedia, Entziklopedia askea
Casa Babylon
Mano Negraren albuma
Egilea(k)Mano Negra
Argitaratze-data1994
IzenburuaCasa Babylon
Ezaugarriak
Genero artistikoarock alternatiboa
Iraupena49:22 minutu
  1. Viva Zapata (en) Itzuli
DiskoetxeaVirgin Records
Deskribapena
Honen parte daMano Negra albums discography (en) Itzuli

Discogs: 59637 Edit the value on Wikidata

Casa Babylon, Mano Negra taldearen estudioko laugarren eta azken diskoa da. 1994an Virgin France diskoetxeak kaleratu zuen.[1]

Grabaketa eta jaurtiketa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Albumean latinoamerikar erritmoen eragina nabaritzen da, kritikarien arabera taldearen diskorik landuena izanik. Disko honetako abesti gehienak gaztelaniaz dira, "Señor Matanza", "Santa Maradona", "Machine Gun", "Love & Hate", "Hamburger Fields" eta "La Vida" abestiek taldeak hainbat musika mota eta kultura ulertzeko duen gaitasuna erakusten dute. Disko hau ez zuten Estatu Batuetan eta Erresuma Batuan salgai jarri.

Albumak Cargo 92ko abenturen eragina izan zuen. Diskoa Europara itzultzean amaitu zuten, bi urte baino gehiago behar izan zituen grabatzeko, Parisko bost estudioren eta Kolonbia, New York eta Buenos Airesko beste batzuen artean ia hiru urtez lan egin ondoren. Nahasketak Napolin egin zituzten, "Santa Maradona" osatzen duten hirian. 1994an bertan, Mano Negra Frantziako La Nuit du Foot izeneko proiektu baten buru izan zen, Estatu Batuetan antolatu zuten munduko futbol koparen ondorioz Frantzian girotzea helburu zuen jaialdi moduko bat.

Abestien zerrenda[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Zenb. Izenburua Iraupena
1. "Viva Zapata"   2:04
2. "Casa Babylon"   2:34
3. "The Monkey"   2:47
4. "Señor Matanza"   4:06
5. "Santa Maradona"   3:27
6. "Super Chango"   2:53
7. "Bala Perdida"   2:13
8. "Machine Gun"   4:25
9. "El Alakran"   3:50
10. "Mama Perfecta"   1:54
11. "Love and Hate"   2:28
12. "Drives Me Crazy"   3:38
13. "Hamburger Fields"   3:14
14. "La Vida"   2:41
15. "Sueño De Solentíname"   3:51
16. "This Is My World"   4:57

Musikariak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Taldekideak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Oscar Tramor (Manu Chao) - ahots nagusia eta gitarra
  • Tonio Del Borño (Antoine Chao) - tronpeta eta ahotsa
  • Santiago "El Águila" Casariego - bateria eta ahotsa
  • Garbancito (Philippe Teboul) - perkusioa eta ahotsa
  • Roger Cageot (Daniel Jamet) - gitarra eta ahotsa
  • Jo (Olivier Dahan) - baxua eta ahotsa
  • Helmut Krumar (Thomas Darnal) - teklatua eta ahotsa
  • 1. Krøpöl (Pierre Gauthé) - tronboia eta ahotsa

Gonbidatuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Anouk – ahotsa
  • Ana – ahotsa
  • Rocio – ahotsa
  • Djerba – ahotsa
  • Abraham – ahotsa
  • Jhonder – ahotsa
  • Carlos de Nicaragua – ahotsa
  • Napo Romero – ahotsa
  • Matéo Van Vliet – ahotsa
  • Jello Biafra – ahotsa
  • Les Moskokids – ahotsa
  • Tempo – baxua

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. (Ingelesez) Lebrun, Dr Barbara. (2013-1-28). Protest Music in France: Production, Identity and Audiences. Ashgate Publishing, Ltd..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]