Edukira joan

Chalciporus rubinus

Wikipedia, Entziklopedia askea
Chalciporus rubinus
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaBoletales
FamiliaBoletaceae
GeneroaChalciporus
Espeziea Chalciporus rubinus
Singer, 1973

Chalciporus rubinus Boletaceae familiako onddoa da. [1] Ez du balio sukalderako.

Sinonimoak: Rubinoboletus rubinus, Xerocomus rubinus, Suillus rubinus, Boletus rubinus.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 3 eta 8 cm bitarteko diametrokoa. Belusatua; hori-arre kolorekoa. Ertza arrosa.

Tutuak: Poroak bezala gorriak

Poroak: Poligonalak edo biribilak, zertxobait dekurrenteak, gorri-karmin kolorekoak, ondoren gorri likatsua edo arrosak.

Poro dekurrenteak: Hanka ukitzeaz gain, beherantz jarraitzen duten poroak.

Hanka: 2 eta 4 cm bitarteko garaierakoa eta 1,2 eta 2 cm bitarteko lodierakoa. Laburra, oinarrira mehetua, gorri-karmin kolorekoa eta horia.

Haragia: Kolore argikoa, zurixka. Ia gozoa eta usaingabea.[2]

Etimologia: Rubinus epitetoa latinetik dator, errubi kolorea, esan nahi duen "rubinus" hitzetik. Bere koloreagatik.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ezezaguna.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Zapore oso mineko Chalciporus piperatus delakoarekin nahas daiteke, honek kanela-kobre koloreko poroak ditu edo gorri-burdintsu kolorekoak. Chalciporus hypochryseus espeziearekin ere bai, honek poro horiak ditu (ez gorrixkak). Koniferoetan ateratzen den Chalciporus amarellus ere antzekoa da.[4]

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udan. Hostozabalen azpian. Oso urria.

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Europan, batez Erresuma Batua eta Herbehereak ere.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 44 or. ISBN 84-282-0865-4..
  3. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 487 or. ISBN 84-282-0253-6 (T.I). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  4. (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]