Christiane Martel

Wikipedia, Entziklopedia askea
Christiane Martel

(1954)
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakChristiane Magnani Martel
JaiotzaPiennes1936ko urtarrilaren 18a (88 urte)
Herrialdea Frantzia
Familia
Ezkontidea(k)Miguel Alemán Velasco (en) Itzuli
Hezkuntza
Hizkuntzakfrantsesa
Mexikoko gaztelania
Jarduerak
Jarduerakaktorea, edertasun lehiaketan parte-hartzailea, modeloa, telebista-aktorea eta zinema aktorea
Altuera201 zentimetro
IMDB: nm0551469 Edit the value on Wikidata

Christiane Martel, jaiotzaz Christiane Magnani (Nancy, Frantzia, 1935eko urtarrilaren 18a) aktore eta edertasun erregina da. 1952an hasitako Miss Unibertsoren historia laburrean, bigarren Miss Unibertso 1953 bihurtu zen eta bere herriko, Frantziako lehen Miss Unibertso erregina.[1]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Christiane Magnani 1935eko urtarrilaren 18an jaio zen Nancyn (Frantzia), George Magnani italiarraren eta Magnani andrearen alaba, eta Georgette Magnaniren ahizpa txikia.[2][3] Bigarren Mundu Gerran, familiarekin batera emigratu zuen Frantziako mendebaldera.[4]

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Martel, Miss Universo 1953 koroatzeko ebakiduraren ondoan (ezkerretik eskuinera), Ana Bertha Lepe, Myrna Hansen, Kinuko Ito eta Maxine Morgan.

Edertasun-lehiaketetan egindako ibilbidea 1952an hasi zen. Urte hartan, osabak Miss Châtellerault lehiaketan izena ematen lagundu zion, eta irabazi egin zuen.[2][4] Garai hartan, bere aitak, Parisko zinemetan proiektatzaile gisa ari baitzen, «Magnani» deitura kentzen lagundu zion, eta haren ordez «Martel» jarri zuen, eredu frantziar gisa aurkezten jarrai zezan, familiaren abizena italiarra baitzen.[5][6] 1953an, Cinémonde aldizkariak, urte hartako bigarren Miss Unibertso lehiaketarako ordezkari frantsesa aukeratzeaz arduratzen zenak, Sylviane Carpentierren ordez hautatu zuen, hark ez baitzuen lehiaketan parte hartu nahi izan.[6] Christiane Martel bezala, bost finalistetako bat izatea lortu zuen, eta, azkenik, Miss Univerto 1953 titulua irabazi zuen.[7] Bere garaipenak Miss Unibertso lehiaketa irabazi zuen lehen frantziarra bihurtu zuen, eta, gainera, bere garaipenak kontratu zinematografikoa eman zion Universal International Pictures estatubatuar zinema-ekoizle eta banatzailearekin.[4] Horrela, 1954an aktore gisa debuta egin zuen Hollywoodeko urrezko aroan, eta bigarren mailako paperekin parte hartu zuen Yankee Pasha, Rails Into Laramie[8] eta So This Is Paris filmetan.[9][10] Urte berean, Ronnie Marengo estatubatuarrarekin ezkondu zen, eta 1955ean dibortziatu zen.[4]

1954ko urrian Universalekin zuen kontratua bukatu ondoren, Mexikora joan zen, 1955ean estreinatutako Abajo el telón komedia-zinta filmatzera.[11] Iritsi zenean, Mexiko zinemaren urrezko garaiaz gozatzen ari zen. Garai hartan, Estatu Batuetako zinemaren urrezko aroan bigarren mailako paperak baino ez zitzaizkion eman; Mexikon, berriz, aktore garrantzitsutzat hartu zuten, eta, horregatik, Mexikon jarri zen bizitzen, eta, hala, Mexikon, Mexikoko zinemagintzarako urrezko filmak eman zituen. Mexikoko urrezko zinema aro horretan Corazón salvaje, non emakume aktore ezezagun batek bizkoiztu zuen bere ahotsa,[12] Bataclán mexicano,[13] Una lección de amor,[14] eta Adán y Eva.[15] 1956an urrezko aroa amaitu ondoren, beste lau urtez iraun zuen aktore gisa, proiektu mexikarrak, estatubatuarrak eta italiarrak tartekatuz. Besteak beste, Viva el amor![16] Señoritas,[17] The Little Savage,[18] Yo pecador,[19] Tipi da spiaggia,[20] Infierno de almas,[21] Poker de reinas,[22] Juana Gallo, Rosa blanca eta Tharus figlio di Attila.[23] Azken hori 1962an estreinatu zen, eta aktore gisa egin zuen azken lana bihurtu zen.[24]

Erretiroa ezkontzean[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Emanalditik erretiratzeko arrazoia Miguel Alemán Velasco enpresaburu eta politikari mexikarrarekin 1961ean izandako ezkontzarengatik izan zen. Miguel Alemán Valdés Mexikoko presidentearen (1946tik 1952ra) eta Mexikoko lehen dama Beatriz Velascoren semea izan zen.[25] Bikoteak lau seme-alaba izan zituzten: Carla, Claudia, Mónica eta Miguel Alemán Magnani enpresaburua.[26] Miguel Alemanarekin ezkondu ondoren, Mexikoko nazionalitatea eskuratu zuen, eta horrek 1998tik 2004ra bitartean Veracruz estatuko lehen dama gisa jarduteko aukera eman zion, senarra estatu horretako gobernadorea zian zeneean.[27] Politikagintzan sartu zenean, Otontepec mendilerroko biztanleen bizi-kalitatea hobetzeko hainbat proiektu egin zituen, eta náhuatl pixka bat hitz egiten ikasi zuen, bertako udalerrietako biztanle batzuekin komunikatu ahal izateko.[28]

2017an, Sale el sol telebistako saioan gonbidatu gisa agertu zen, [2] [29] eta urtebete geroago, PECIMEren Zilarrezko Jainkosa Sari Berezia eman zioten ibilbide artistikoarengatik, Zilarrezko Jainkosaren 47. sarian, 2018ko apirilaren 25ean.[30] Geroago, 2021 eta 2022 artean, bizitza publikotik urrundu zen behin betiko, bere irudiari eta familiarenari eragin zioten bi eztabaidaren ostean; Lehenengoa bere seme Miguel Alemán Magnani-k egindako legez kanpoko zerga-iruzur baten ondorioz izan zen, zeinak desagertutako bere kostu baxuko Interjet hegazkin-konpainiaren zerga ordaintzeko betekizunari jaramonik egin gabe, eta horrek Interpol atzetik ibili zitzaion zuen zerga delitua leporatuta [31] eta bestea César Augusto Infanteren adierazpenak izan ziren, hildako Pedro Infante aktore eta abeslariaren biloba zela zioen gizona, eta adierazi zuen, berariaz aipatu gabe, Miss Unibertso izan zen emakume frantses bat. Pedrorekin harreman bat izan zuen eta horrek ustezko heriotza eta gatibu izan zituen. 1983. urtera arte, askatu eta berriro agertu zen Antonio Pedro izenaz.[32] Aurreko kontuak sare sozialetan gogor kritikatu eta iraintzea lortu zuen Martel, publiko orokorrak zein hedabideek egiatzat hartu baitzuten César Augustok esandako guztia, berak esandakoaren benetakotasuna egiaztatzeko frogarik aurkeztu ez bazuen ere. [33] [34] [35] [36]

Filmografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Zinema[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Urtea Izenburua Rola Oharrak
1954 Yankee Pasha Harem Girl Miss Unibertso Frantzia
Rails Into Laramie B Girl Akreditatu gabea
So This Is Paris Christiane
1955 Abajo el telón Lulú Duval
1956 Corazón salvaje Aimée de Molnar
Bataclán mexicano Christiane
Una lección de amor Pertsonaia ezezaguna Christiane Martell
Adán y Eva Eva / Eve
1957 Cien muchachas Pertsonaia ezezaguna Cristian Martell
1958 ¡Viva el amor! Patricia Morlaine Christian Martel
1959 Señoritas Leti Williams
The Little Savage Nanoa Ribaud
La estampida María Santos
Tipi da spiaggia Barbara Patton
Yo pecador Hazel Parker
1960 Impaciencia del corazón Annette Christiane Martell
Infierno de almas Yvonne
Urlatori alla sbarra Pertsonaia ezezaguna Cristine Martel
Póker de reinas Lisette
Sanremo - La grande sfida Pertsonaia ezezaguna
1961 Ojos tapatíos Marta
El padre Pistolas Ana María Christian Martell
Juana Gallo Ninón
Leoni al sole Pertsonaia ezezaguna
Rosa Blanca Georgette Christiane Martell
1962 Tharus figlio di Attila Pertsonaia ezezaguna Cristina Martel

Telebista[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Urtea Izenburua Rola Oharrak
2017 Sale el sol Bere burua Gonbidatua

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Christiane Magnani, la «Miss Universo» que reina en el corazón de Miguel Alemán Velasco.
  2. a b c Sale el Sol. (10 de mayo de 2017). Christiane Martel en Sale el Sol (2017). Internet Archive.
  3. Fernández Santos, Ángel. «Vincente Minnelli murió en Los Angeles mientras dormía» El País.
  4. a b c d Moreno, Ana. «Christiane Martel: biografía y películas principales» lifeder.
  5. «Christiane Martel, foto de prensa de 1953» Wikimedia Commons 1953.
  6. a b Alcauter, Brando. (30 de enero de 2017). «Iris Mittenaere le arrebató la corona a Christiane Magnani» cunadegrillos.
  7. Bolaños, Carlos. «Miss Universo: así luce la primera ganadora del certamen, tiene 86 años» metroecuador.
  8. «Reparto de Donde manda el diablo (Rails Into Laramie)» Cine.com.
  9. «Reparto de Esclava de amor (Yankee Pasha)» Cine.com.
  10. «Reparto de So This Is Paris» Cone.com.
  11. «Abajo El Telón (1955)» Cine.com.
  12. «Corazón salvaje» filmaffinity.
  13. «Bataclán Mexicano (1956)» Cine.com.
  14. «Una Lección De Amor (1956)» Cine.com.
  15. «Adán y Eva» filmaffinity.
  16. «¡Viva el amor!» filmaffinity.
  17. «Señoritas» filmaffinity.
  18. «The Little Savage» filmaffinity.
  19. «Yo pecador» filmaffinity.
  20. «Tipi da spiaggia» filmaffinity.
  21. «Infierno De Almas (1960)» Cine.com.
  22. «Póker De Reinas (1960)» Cine.com.
  23. «Juana Gallo» filmaffinity.
  24. «El hijo de Atila (1962)» CineYMax.
  25. «Cómo inició la historia de amor entre Christiane Martel y Miguel Alemán Velasco» infobae 14 de Febrero de 2022.
  26. «Los Alemán, la familia que Luis Miguel siempre quiso tener» Quién 19 de abril de 2020.
  27. «Miguel Alemán Velasco» El Universal.
  28. Sánchez, Sol. (8 de diciembre de 2021). «Christiane Martel: De Miss Universo a esposa de un político mexicano y madre de un empresario buscado por la Interpol» glamstar.
  29. «Christiane Martel nos enamoró en Sale el Sol» Imagen Televisión 2 de febrero de 2017.
  30. «Christiane Martel cautivó con su belleza y sencillez en la 47 entrega de Diosas de Plata» Pecime 26 de abril de 2018.
  31. Rodríguez, Darinka. (17 de agosto de 2021). «Interpol emite una ficha roja contra el empresario Miguel Alemán Magnani por el delito de defraudación fiscal» El País.
  32. Doble G. (21 de marzo de 2023). MI ABUELO PEDRO INFANTE Y SU MUERTE FALSA, Cesar Augusto Infante #92. Internet Archive.
  33. Barrios, Carlos. (25 de marzo de 2022). «Christiane Martel la mujer que enloqueció a Pedro Infante con su belleza» debate.
  34. Grupo Megamedia. (23 de marzo de 2022). «Pedro Infante: Ella es la Miss Universo con la que tuvo una polémica relación (FOTO)» Diario de Yucatán.
  35. «Así luce actualmente la Miss Universo con la que Pedro Infante tuvo un amorío que lo llevaría a su fin: FOTO» megavision.tv 25 de marzo de 2022.
  36. «PEDRO INFANTE A 66 AÑOS DE SU MUERTE, ASEGURAN QUE SU VERDADERA TUMBA ESTA EN CHIHUAHUA» jaimefariasinforma.com 15 de abril de 2023.

 

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Aurrekoa:

Armi Kuusela,  Finlandia

Miss Unibertso

1953

Hurrengoa:

Miriam Stevenson,  AEB

Aurrekoa:

-

Lehenengo Miss Unibertso frantziarra

1953 - 2016

Hurrengoa

2017an: Iris Mittenaere