Kudurru

Wikipedia, Entziklopedia askea
Kasita dinastiaren garaiko kudurrua, Louvre museoan gordeta.
Michaux harria Babiloniako Kasita dinastiaren nagusitasunaren garaiko kudurrua da. Akadera hizkuntzan idatzita dago, sinbolo kuneiformeen bidez. André Michaux botanikariak 1782an aurkitua, Europa modernora iritsi zen mesopotamiar zibilizazioaren lehen testigantza izan zen.[1]

Kudurrua grabatutako harrizko estela da, normalean angeluzuzena edo falikoa, goiko aldea biribildua duena. Lursail baten jabetzaren erregistro gisa, pribilegioen emakidaren erregistro gisa edo eztabaida baten konponbidearen erregistro gisa erabiltzen zen. Antzinako Babilonian erabiltzen hasi ziren Kasita dinastian, eta mendeetan zehar erabiltzen jarraitu zuten.[2]

Etimologia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hitza muga bat izendatzeko erabiltzen zen akaderako hitz batetik dator. Kudurruak dira kasita garaitik bizirik atera diren artelan bakarrak. Louvre museoan eta Irakeko Museo Nazionalean ikus daitezke adibideak.

Erabilera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Guztiz frogatuta ez badago ere, jabetza-mugak markatzen zituztela uste da. Antza denez, tenpluetan gordetzen ziren.

Kudurruek kontratua edo kontzesioa bermatzen zuten jainkoen irudiak zekartzaten, kontratua hausten zuenak izango zituen gaitzez ohartarazten zituztenak. Kudurruetan erregistratutako kontratuei esker, asiriologoek jakin ahal izan dute zein harreman mota zuten Kasita erregeek haien mendekoekin.[3]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. https://archeologie.culture.fr/orient-cuneiforme/fr
  2. D. Charpin, «Chroniques bibliographiques. 2, La commémoration d'actes juridiques: à propos des kudurrus babyloniens», Revue Assyriologique 96/2, 2002, 169-191 or.
  3. U. Seidl, Die babylonischen Kudurru-Reliefs: Symbole mesopotamischer Gottheiten, Friburgo, 1989.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]