Leucoagaricus carneifolius

Wikipedia, Entziklopedia askea
Leucoagaricus carneifolius
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaAgaricaceae
GeneroaLeucoagaricus
Espeziea Leucoagaricus carneifolius
Wasser, 1977
Mikologia
 
txapel erdi-esferikoa

Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.

Leucoagaricus carneifolius Agaricaceae familiako onddo espezie bat da.[1]

Sinonimoa: Lepiota carneifolia.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 6 eta 8 cm bitarteko diametrokoa. Nahiko haragitsua, erdi-esfera formakoa, hondo argi baten gainean ezkata arrexka koloreko txikiz fin-fin apaindua.

Orriak: Nahikoa estu, zabalak, oinera biribilduak, zuritik haragi kolorerakoak.

Hanka: 6 eta 8 cm bitarteko garaierakoa eta 0,6 eta cm 1 bitarteko diametrokoa. Zilindrikoa, oinarrira loditua, zuri-hur kolorekoa. Eraztuna pendulu forman, mintzezkoa, iheskorra.

Haragia: Zuria, ukitzean horixkarako joera pixka batekin, ia usaingabea, hurraren zapore atseginarekin.[2]

Etimologia: Lepiota terminoa grezierazko “lepis” “lepidos” hitzetatik dator eta “oús” eta “otós ear” hitzetatik, kapela esan nahi duena. Ezkatadun kapela duen onddoa. Carneifolia epitetoa orrien koloreagatik du.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Jangarria.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Nahiko ondo bereizten da bere kapelaren formagatik, koloreagatik, dekorazioagatik eta orrien arrosakara koloreagatik.

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udan eta udazkenean. Landutako lurretan, baratzetan, belardietan.

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ameriketako Estatu Batuak, Europa, Errusia, Kanariak.[4]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas. Diputacion foral de vizcaya, 185 or. ISBN 84-505-1806-7..
  3. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 41 or. ISBN 84-282-0540-X (T. 2). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  4. Leucoagaricus carneifolius: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]