Airearen kalitate indize

Airearen Kalitatearen Indize Nazionalak (AKI) aukera ematen du, denbora errealean eta modu errazean, zaintzeko sare nazionaleko neurketa-estazioek markatzen duten airearen kalitatea egiaztatzeko. AKI-ak, gainera, osasunari buruzko aholkuak ematen dizkie herritar guztiei eta herritar sentsibleei, eta aukera ematen du azken hilabeteetan airearen kalitateak izan duen bilakaera ezagutzeko^[1].

Indizeak denbora errealeko datuak erabiltzen ditu, hau da, behin-behineko datuak eta baliozkotu gabeak, monitorizazio-estazioetakoak, eta lurralde nazionalean lan egiten duten aire-kalitatearen sareek orduro jakinarazten dituztenak. Datu horiek, behar izanez gero, Europar Batasuneko Zaintza Atmosferikoaren Zerbitzutik datozen datu modelizatuen bidez osatzen dira. Kontuan hartu behar da datu horiek ez daudela egiaztatuta, eta, beraz, baliteke Trantsizio Ekologikorako eta Erronka Demografikorako Ministerioak airearen kalitateari buruz egiten dituen txosten ofizialetako datuetatik desberdinak izatea^[1].

AKIk airearen kalitatearen 6 kategoria definitzen ditu: ona, nahiko ona, erregularra, txarra, oso txarra eta oso txarra. Estazio bakoitzari kategoria txarrena esleitzen zaio, airearen kalitateari dagokionez, zenbatesteko kontuan hartzen den edozein kutsatzaileri dagokionez, bai neurtutako datuak, bai CAMS ereduaren ondoriozkoak. Hauek dira indizean kontuan hartzen diren kutsatzaileak: partikula esekiak (PM10), partikula esekiak (PM2,5), ozono troposferikoa (O3), nitrogeno dioxidoa (NO2) eta sufre dioxidoa (SO2)^[1].