Ostilamendu

Wikipedia, Entziklopedia askea
Alemaniako ezkon-horni tradizionala.

Ostilamendua edo Etxeko hornidura etxeko altzari, tresna eta jantzien multzoari esaten zaio.[1]

Etimologia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Antza denez hitzak jatorri erromanikoa du, nafar-aragoieratik jasota: ostilla, ostillamenta.[2]

Ohiturak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Tradizionalki, emaztearen familiak ematen zion arreoa ezkontzari. Amaren ardura zen bere alaben arreoa prestatzea ezkondu aurretik; prestatutakoaren arabera haien egoera ekonomikoa erakusten zen. Derrigorrezkoa zen jantzi jakin batzuk egitea (mantelak, maindireak...) eta, bereziki, brodatzea. Prestaketa hori guztia andregaiaren lana zen.

Ostilamendu motak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erabileraren arabera mota desberdinak zeuden:

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]