Peruko Gerra Zibila (1894-1895)

Wikipedia, Entziklopedia askea
Peruko Gerra Zibila (1894-1895)
Data1894ko urriaren 24a

1894-1895eko Peruko gerra zibila, 1894-1895eko iraultza zibila izenaz ere ezaguna, Andrés A. Cáceres jeneralaren bigarren gobernuaren aurkako altxamendu herrikoi eta zibilean sortu zen, Nicolás de Piérola buruzagi zibila buru zela.

Iraultza horren berehalako arrazoia 1894an Cáceresen izendapen zalantzazkoa izan zen, esparru konstituzionaletik kanpo egindakoa, baina funtsezko arrazoia Alderdi Konstituzionalaren edo Caceristaren (boterean 1886az geroztik) hegemoniarekin amaitu beharra zegoen eta militarismoaren gorakadarekin agertoki politikoan (Bigarren Militarismoa deiturikoa edo Txilerekin porrot egin ondorengo militarismoa).

Iraultzaileak edo matxinatuak coalicionistas (koaliziozaleak) izenarekin ezagutzen ziren, altxamendua bultzatu zuten Cáceres-eko oposizioko alderdiek koalizio nazional berezi batean batu baitziren. Pierolistas ere deitzen zituzten. Lerro Koaliziozaleak edo Pierolistak herrialdeko hainbat probintziatan sortu ziren montoneroek edo gerrillariek osatzen zituzten, baita boluntarioek ere; Caceresen gobernuak, berriz, Liman kontzentratutako armada erregularraren laguntza izan zuen. Gatazka montoneroak Liman sartu eta Cáceresen abdikazioarekin amaitu zen, hiriko kaleetan liskar odoltsuak izan ondoren. Gerra honek Peruko errepublikaren historiaren aro baten amaiera eta beste baten hasiera ekarri zuen, Errepublika Aristokratikoa izenarekin ezagutzen dena.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]