Diakono

Wikipedia, Entziklopedia askea
San Eztebe, kristau elizaren zazpi lehendabiziko diakonoetako bat. Giacomo Cavedoneren margolana, 1601.

Diakonoa (grezierazko diákonos, διάκονος,[1] hitzetik ekarria, eusk: "zerbitzari" edo "mezulari") eliza katolikoko hierarkiako behe-maila bat da, apaizaren eta apezpikuaren azpian, liturgian lagundu eta sakramentu zenbait ere eman ditzakeena. Eliza protestantean elizaren ministerioan eta gobernuan laguntzen du.[2]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. (Ingelesez) Bartleby. (2000). deacon. in: The American Heritage Dictionary of the English Language. (4. argitaraldia).
  2. (Ingelesez) «deacon» Encyclopedia Britannica.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Erlijio Artikulu hau erlijioari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.