Espikula

Wikipedia, Entziklopedia askea

Espikula edo galburuska (sin. buruxka), gramineoen oinarrizko infloreszentzia da: lore-elkarte bakuna da, erraki izeneko ardatz labur baten oinaldean gehienetan bat edo bi gluma (braktea antzu) dituena eta loreak bi ilaratan kokatuta[1][2].

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko landareak eta inguruetakoak sailkatzeko gako irudidunak. (1. argit. argitaraldia) Eusko Jaurlaritzaren Argitalpen Zerbitzu Nagusia = Servicio Central de Publicaciones del Gobierno Vasco 2004 ISBN 8445720902. PMC 432948603. (Noiz kontsultatua: 2019-04-30).
  2. Euskalterm-Euskararen corpusa, Terminologia Banku Publikoa. «Euskalterm - Euskararen corpusa - Euskadi.eus» www.euskadi.eus (Noiz kontsultatua: 2019-04-30).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]