Hegazkintza militar

Su-27 Flanker errusiar ehiza-hegazkin bat eta F-16A Fighting Falcon jatorri estatubatuarreko bat 1990eko abuztuan.

Hegazkintza militarrak funtzio militarra duten aireontzien multzoari egiten dio erreferentzia, baita zerikusia duten ekipamenduari, armei, instalazioei eta langileei ere. Beraz, gobernu batekoak dira, eta, eskuarki, bere armadaren, aireko indarren eta itsas armadaren zati dira. Zentzu zabalago batean, aeronautikako enpresen multzoari, horien diseinuei, teknologiari, adituei eta alor horretako profesionalei ere egin diezaieke erreferentzia.

Historia

Operazio militarrak egiteko aireontziak erabiltzen diren lehen aldia (borrokarako ez bada ere) 1794an izan zen, Fleuruseko guduan, Frantziako armadak globoak erabili zituen austriar indarrak behatzeko.

Lehen armada-gorputza 1910ean sortu zuen Frantziako gobernuak, eta Lehen Mundu Gerran elkarri aurre egin zioten nazioek asko erabili zituzten.

Jatorrian, ehiza-hegazkinak asko bereizten ziren misioaren arabera, XX. mendearen bigarren erdian erreaktoreak sartu zirenetik, baina joera balioaniztun edo misio anitzeko modeloetara izan da, antzinako ehiza- eta bonbardaketa-hegazkinen zereginak egiteko gai zirenak. F-22 edo Eurofighter Typhoon bezalako borroka-hegazkinik modernoenak benetako ehiza-hegazkin balioaniztunak dira.

1990eko hamarkadatik goranzko joera bat tripulaziorik gabeko aireko ibilgailuen erabilera da. Abantaila batzuk eskaintzen dituzte, hala nola kostu txikiagoa, airean irauteko gaitasun handiagoa eta pilotuentzako arrisku txikiagoa. Tamaina eta konplexutasun handiagoko modeloak ere arma gidatuak erabiltzeko gai dira. Tripulatu gabeko aireontzi horiek gero eta gehiago erabiltzen dira, eta hegazkin horietarako diseinu eta arma berriak garatzen ari dira.

Ikus, gainera

• Hegazkin militar

Kanpo estekak

• Datuak: Q627716
• Multimedia: Military aviation / Q627716