Jokabide-terapia

Wikipedia, Entziklopedia askea

Jokabide-terapia konduktismoaren ekarpenetan eta ikaskuntzaren analisi esperimentalean oinarritutako tekniken multzoa da. Pertsonaren portaera patologikoak aldatzen laguntzea da psikoterapia-mota honen helburua, portaera horren agerpena eragiten duten aldagaiak eta ingurunea sistematikoki manipulatuz.[1] Oinarri enpiriko eta teorikoa, zientifikoa, bere garapenetan funtsezko ezaugarritzat hartzen da. Hala ere, zenbait ikerketa enpirikori zalantzak sortu zaizkie, patologia jakin batzuk tratatzeko eraginkorrak zirela frogatu zutela baitzirudien, iruzurrak eta datuen manipulazioa aurkitu baitira.[2][3][4][5][6]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskalterm: [Psikiatria Hiztegia] [2017]
  2. Marks, D. F. (2019). The Hans Eysenck affair: Time to correct the scientific record. Journal of Health Psychology, 1–12.
  3. Marks, D. (13 de diciembre de 2020). “The whole mess started very early in his career”. Science, Behaviour, Homeostasis. https://web.archive.org/web/20211006115936/https://davidfmarks.com/2020/12/13/the-whole-mess-started-very-early-in-his-career/
  4. O’Grady, C. (July 15, 2020). Misconduct allegations push psychology hero off his pedestal. Science Mag. https://www.sciencemag.org/news/2020/07/misconduct-allegations-push-psychology-hero-his-pedestal
  5. Pelosi, A. J. (2019). Personality and fatal deseases: Revisiting a scientific scandal. Journal of Health Psychology, 24, 4, 421–439.
  6. O’Donohue, W., Snipes, C. & Soto, C. (2016). The design, manufacture, and reporting of weak and pseudo-tests: the case of ACT. Journal of Contemporary Psychotherapy, 46, 1, 37–40.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Psikologia Artikulu hau psikologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.