Kodetzaile

Wikipedia, Entziklopedia askea

Kodetzailea, batzuetan ere kodifikatzailea deitua, seinale elektroniko bat (bitstreama adibidez) edota datuak kode bihurtzen duen gailua da. Informazioaren tratamendu automatikoa eta datu-transmisioa errazteko erabiltzen da. Kodetutako informazioa bere jatorrizko formara bihurtzeko, deskodetzailea erabiltzen da.

4 sarrerako eta 2 irteerako kodetzailea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kodetzaile batek 2n sarrerako linea eta n irteerako linea ditu. Irteerako lineek sarreran dagoen balioarekin bat datorren kode bitarra sortzen du. 4 sarrerako eta 2 irteerako kodetzaileak sarreran lau bit hartzen ditu eta bi bit ematen ditu irteeran. Beraz, kasu honetan, lau irteera mota existitzen dira eta ondorengo konbinazio hauek dira: 0001, 0010, 0100 eta 1000.

4 sarrerako eta 2 irteerako kodetzailea ate logikoekin irudikatua.
A3 A2 A1 A0 F1 F0
0 0 0 1 0 0
0 0 1 0 0 1
0 1 0 0 1 0
1 0 0 0 1 1

Kodetzaileetan bakarrik sarrera bat aktibatuta egon daiteke. Bi sarrera aldi berean aktibatuta baleude, irteeran edozein bit konbinazio eman lezake. Hori saihesteko lehentasundun kodetzaileak erabiltzen dira.

Lehentasundun kodetzailea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Lehentasundun kodetzaileetan, bi sarrera edo gehiago aldi berean aktibatuta badaude, lehentasun handiagoa duen bita kontutan hartuko du kodetzaileak.

A3 A2 A1 A0 F1 F0
0 0 0 x 0 0
0 0 1 x 0 1
0 1 x x 1 0
1 x x x 1 1

Barne loturak[aldatu | aldatu iturburu kodea]