V banda

Fotometrian, V banda kolore berdekoa den V Johnson iragazkiak iragazitako espektro elektromagnetikoaren zatia da: gehiengo igortzea, 550 nanometrotan dago (kolore berdea). Gutxi gora-behera giza begiaren gehiengo sentikortasunarekin bat dator; fotometrikoki, antzinako fotometro fotoelektrikoen magnitude fotobisualaren (mpv) antzekoa da, argazki plaken argazki magnitudea ez bezala (mpg), uhin laburreko argiari (urdina eta morea) askoz sentikorragoa dena.

UBV edo Johnsonen sistema fotometrikoan, V banda, jatorrizko hiruretatik, uhin luzera handiena duena da. U (ultramorea) B, (urdina, B banda) eta V (berde edo begi hutsez ikus daitekeena).

UBVRI sisteman, V banda, espektroaren tarteko gune batean dago, eta gorria (R) eta infragorria (I) baino laburragoa da.

Ohikoa da astronomian B-V kolore indizea delakoa erabiltzea, B iragazkiarekin lortutako magnitudea eta V iragazkiarekin lortutakoaren arteko diferentzia baino ez dena: balio honekin, gutxi gora-behera, izarren azaleko tenperatura eta euren mota espektrala adieraz daiteke.

Iturriak

On the Color-Magnitude Diagram of the Pleiades, H. L. Johnson, W. W. Morgan, ApJ 114, 522 (1951).

Fundamental stellar photometry for standards of spectral type on the revised system of the Yerkes spectral atlas, Johnson, H. L.; Morgan, W. W., ApJ 117, 313 (1953).

Some Characteristics of Color Systems, Morgan, W. W.; Harris, D. L.; Johnson, H. L. ApJ 118, 92M (1953).

VRI standards in the E regions, Cousins, A. W. J., Mem. R. Astron. Soc, 81, 25 (1976).

VRI Photometry of E and F Region Stars, Cousins, A. W. J., M. N. Astr. Soc. South Africa, 3, 8 (1978).

Fotometría con Filtros, Francisco A. Violat Bordonau, Víctor Violat Martín (2003). Asociación de Variabilistas de España. Astronomía Digital (noviembre de 2003).

Kanpo estekak

• Datuak: Q4892529