Plutonen sateliteak

Wikipedia, Entziklopedia askea
Pluton eta bere hiru satelite, Karonte, Nix eta Hidra.

Pluton planeta nanoaren sisteman sei gorputz ezagutzen dira, planeta nanoa kontuan hartuta. Normalean gorputz hauek Plutonen satelite bezala ezagutzen ditugun arren, berez, Pluton eta Karontek osatutako sistema bitar baten mendeko dira. Karontek ordea, Plutonek baino askoz ere masa txikiagoa du, zehazki, planeta nanoaren %11,65a. Hala ere, satelite hau eguzki-sistemako sateliterik handiena da beraien ama-planetarekin alderatzen baditugu, hau da, beste satelite guztiak mendeko diren planeta baino askoz ere txikiagoak dira.

Plutonen sateliteen orbitak eta bere orbita planetaren sistemarekiko.

Pluton eta Karontez gain, beste lau satelite gehiagok orbitatzen dute Pluton. Hauetatik garrantzitsuenak 2005ean aurkitu ziren Nix (behin-behineko izena: S/2005 P 1) eta Hidra (S/2005 P 2) dira. Beste bi sateliteak beranduago aurkitu ziren, txikiagoak direlako. Beraien izenak Kerberos eta Styx dira.

Plutonen sateliteen datuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Irudikapen artistiko honek Pluton eta Karonte erakusten dizkigu, Hidratik ikusiak izango balira bezala.
Plutonen satelite naturalak
Izena Diametroa (km) Masa (kg) Orbita (egunak) Aurkitzailea Urtea
Karonte 1207 ± 3 (1,52±0,06)×1021 6,387230 J. W. Christy 1978
Nix 46 - 137 5×1016 - 2×1018 24,856 Hubble 2005
Hidra 61 - 167 5×1016 - 2×1018 38,206 Hubble 2005
Kerberos 13-34 ? 31 Hubble 2011
Styx 10-25 ? ? Hubble 2012

Sorrera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hipotesi onartuenak dioenez, Plutonen sateliteak talka handi baten eraginez sortu ziren, Lur planetan Ilargia sortu zuela pentsatzen den talka baten antzekoak. Honek esan nahi du, planetak ez zituela gorputzak Kuiper gerrikotik harrapatu, askotan pentsatu izan denaren kontrara.

Iruditegia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Plutonen satelite sistemaren animazioa.