Sakristau: berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
No edit summary |
No edit summary |
||
6. lerroa: | 6. lerroa: | ||
== Sakristaua literaturan == |
== Sakristaua literaturan == |
||
* [[Gonzalo de Berceo]]: "El sacristán impúdico", ''[[Andre Mariari mirariak|Milagros de Nuestra Señora]]'' (''Andre Mariari mirariak'') liburuan. |
* [[Gonzalo de Berceo]]: "El sacristán impúdico", ''[[Andre Mariari mirariak|Milagros de Nuestra Señora]]'' (''Andre Mariari mirariak'') liburuan.<ref>https://es.wikisource.org/wiki/Milagro_II_-_El_sacrist%C3%A1n_imp%C3%BAdico</ref> |
||
== Erreferentziak == |
|||
{{erreferentzia_zerrenda}} |
|||
== Kanpo loturak == |
|||
{{commonskat}} |
{{commonskat}} |
||
[[Kategoria:Kristau kultu eta liturgia]] |
[[Kategoria:Kristau kultu eta liturgia]] |
||
[[Kategoria:Lanbideak]] |
[[Kategoria:Lanbideak]] |
15:57, 6 otsaila 2017ko berrikusketa
Sakristaua edo elizaina elizaren mantentze lanak eta meza prestatzen apaizari laguntzen dion gizona da. Halaber, meza edo elizkizunak egiteko prestatekaz arduratzen da. Literaturan eta kultura herrikoian presentzia handiko pertsonaia izan da beti.
Historia
Antzinako Erroman gaur egungo sakristauen funtzioak ostiarii izeneko pertsonek betetzen zituzten; ondoren ere mansionariiek eta diruzainek. Gregorio IX aitasantuaren dekretuak[1] zera zioen: sakristauak bulego propioa izaten zuten eta haren lana edalontziak, apaindurak eta argiak zaintzea zen. Sakristaua normalean gizona da (nahiz eta emakumeek ere izateko aukera izan) eta zuzenean izendatua edo aukeratua izan daiteke.
Sakristaua literaturan
- Gonzalo de Berceo: "El sacristán impúdico", Milagros de Nuestra Señora (Andre Mariari mirariak) liburuan.[2]
Erreferentziak
- ↑ I lib., xxvi tit., "De officio sacristæ"
- ↑ https://es.wikisource.org/wiki/Milagro_II_-_El_sacrist%C3%A1n_imp%C3%BAdico
Kanpo loturak
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Sakristau |