Lankide:Garazi Catarain Igoa/Proba orria
Lehia perfektuko merkatu batek honako baldintza hauek bete behar ditu:
- Saltzaile eta erosle kopuru handiak izatea: enpresa merkatuari dagokionez, konpetentzia perfektuaren jarreraren antza har dezake. Merkatuan saltzaile txiki asko izanez gero, ezingo du inork prezioetan eraginik izan, hau da, merkatua prezio-onartzailea da. Eskatzaile eta eskaintzaile ugari izateak, horietako bakoitzak merkatuko prezio globalaren gain oso eragin gutxi izatea dakar. Horrela, banakako ekoizle batek, ekoizpena handitu edo murriztearen erabakiarekin, ez luke ekoizten duen ondasunarekiko merkatuaren prezioetan eraginik edukiko. Hau dela eta, enpresa batek ezingo luke saltzen dituen ondasunen prezioak neurriz kanpo igo, izan ere, kontsumitzaileak beste ondasun batzuetara joko lukete.
- Ondasun eta faktoreen mugikortasun perfektua. Garraioaren kostuak txikiak izango dira, modu honetara, produktu homogeneoa eskaintzen duten bi eskaintzen artean, kontsumitzaileak bietako edozeinetara jo dezake antzeko zailtasun, denbora eta kostuekin.
- La esencia de la competencia mercancial perfecta no está referida tanto en la rivalidad como a la dispersión de la capacidad del control que los agentes económicos pueden ejercer sobre la marcha del mercado. Esto se debe a que, cuanto más repartido esté el poder de influencia en las condiciones del mercado, menos eficaces serán las acciones discrecionales dirigidas a manipular la cantidad disponible de productos y los precios del producto. De acuerdo con Joan Robinson, en su ensayo ¿Qué es competencia perfecta? la define como la situación en que una empresa individual enfrenta una curva de demanda perfectamente elástica. Esto es una forma elegante de decir que hay un precio paramétrico, afirmación que puede extenderse a los consumidores.