Lankide:Iguezala002/Proba orria

Salbamentu eta itsas segurtasuneko gizartea (SAREMAR)

1989ean garraio,  turismo eta komunikazio ministerioak  Espainiako herritarren aurrean aurkeztu zuten plan berri bat,  gisa bizitza erreskatatzeko eta itsas ingurunearen kutsaduraren aurka borrokatzeko. Espainiako arrantzaleentzako, nabigatzaileentzako eta itsasgizonentzako plan berri hau beharrezkoa zen.  

Aipatzekoa da, plan berri hau aurkeztu aurretik, Espainiako gizarteak ahaleginak egin zituela arriskuan dauden marinelei laguntza eskaintzeko. Horren froga da Espainiako  naufrago salbamendu gizartea. Urteak batzuk pasa eta gero,  gizarte hau desagertu zen eta Espainiako armadak rol hori hartu zuen. “Remolques marítimos S.A” itsasoko erreskateez arduratzen zena eta  gurutze gorria bainu-ontzaileen erreskateez edo kostaldeko irrati estazioaren  lanaz arduratzen zena.  

1979. urtean Hanburgoko hirian Nazioarteko Bilaketa eta Salbamenduko  hitzarmena sinatu zen (SAR 79),  sei urte geroago indarrean sartuko litzatekeena. Itsas armada eta atoiontzi enpresen artean Espainiako kostalde guztiaz arduratu behar ziren, baina ez zuten bide nahikorik hitzarmen horretan ezartzen zituen baldintzak betetzeko. Horregatik eta baliabide eskasak kontuan hartuta, 1989an lehenengo erreskate plan nazionala argitaratu zen. Erreskate zentroak eraiki ziren eta  lehenengo helikopteroen eta itsasontzien kontratazioa egin ziren,   etorkizuneko Itsas Salbamendu eta Segurtasuna hornitzeko.  

Itsas Salbamendu eta Segurtasun gizartea 1992ko azaroaren 24an sortu zen, Estatu Portu eta  Itsas Merkataritzako legea 27/92 ezarri zenean. Handik aurrera, Itsas Salbamendua eta Segurtasuna IMO (Nazioarteko Itsas Erakundea) ezarritako lau zonaldez arduratzen da.

1. Historioa

1989ean garraio,  turismo eta komunikazio ministerioak  Espainiako herritarren aurrean aurkeztu zuten plan berri bat,  gisa bizitza erreskatatzeko eta itsas ingurunearen kutsaduraren aurka borrokatzeko. Espainiako arrantzaleentzako, nabigatzaileentzako eta itsasgizonentzako plan berri hau beharrezkoa zen.  

Aipatzekoa da, plan berri hau aurkeztu aurretik, Espainiako gizarteak ahaleginak egin zituela arriskuan dauden marinelei laguntza eskaintzeko. Horren froga da Espainiako  naufrago salbamendu gizartea. Urteak batzuk pasa eta gero,  gizarte hau desagertu zen eta Espainiako armadak rol hori hartu zuen. “Remolques marítimos S.A” itsasoko erreskateez arduratzen zena eta  gurutze gorria bainu-ontzaileen erreskateez edo kostaldeko irrati estazioaren  lanaz arduratzen zena.  

1979. urtean Hanburgoko hirian Nazioarteko Bilaketa eta Salbamenduko  hitzarmena sinatu zen (SAR 79),  sei urte geroago indarrean sartuko litzatekeena. Itsas armada eta atoiontzi enpresen artean Espainiako kostalde guztiaz arduratu behar ziren, baina ez zuten bide nahikorik hitzarmen horretan ezartzen zituen baldintzak betetzeko. Horregatik eta baliabide eskasak kontuan hartuta, 1989an lehenengo erreskate plan nazionala argitaratu zen. Erreskate zentroak eraiki ziren eta  lehenengo helikopteroen eta itsasontzien kontratazioa egin ziren,   etorkizuneko Itsas Salbamendu eta Segurtasuna hornitzeko.  

Itsas Salbamendu eta Segurtasun gizartea 1992ko azaroaren 24an sortu zen, Estatu Portu eta  Itsas Merkataritzako legea 27/92 ezarri zenean. Handik aurrera, Itsas Salbamendua eta Segurtasuna IMO (Nazioarteko Itsas Erakundea) ezarritako lau zonaldez arduratzen da .

2. Erreskate plan nazionalak

Nazioarteko Itsas Erakundeak,  itsas kutsaduraren kontra borrokatzeko eta itsasoko bizitza salbatzeko izenpetutako erantzukizunak betetzeko, plan nazional batzuk ezarri zituen. Erreskate plan nazional moduan ezagutzen direnak.  

Erreskate planak itsasoko trafikoa, erreskateak eta Espainiako itsas kutsadura kontrolatzeko oinarrizko izan ziren.  Urteetan zehar, plan nazional hauek, Espainiako erreskateak eta itsasoa babesteko gaitasunak hobetzen lagundu zuten.

3. Lankidetza beste erakunde batzuekin

Itsas salbamenduak dituen betebeharrez gain, beste administrazio eta erakunde batzuekin lan egiten du koordinatzaile moduan. Organismoak hauek dira:

• Autonomia Erkidegoko Larrialdietako Zerbitzuekin.
• Babes zibilarekin. 
• Espainiako armadarekin. 
• Aireko armadaren bilaketa eta erreskate zerbitzuarekin  (SAR).
• Guardia zibileko itsas zerbitzuarekin.
• Aduana zerbitzuarekin. 
• Itsas arrantzaren idazkaritza nagusiarekin.
• Irrati medikuntza zentroarekin.
• Polizia nazionalekin.  

• Gurutze gorriarekin.

4. Erreskate zentroak

Itsas salbamenduko eta segurtasuneko gizarteak guztira 21 zentro ditu: Madrilgo zaintza koordinazio zentro nazionala (CNCS) eta hogei salbamendu koordinazio zentroa (CCS).

Coruñako koordinazio zentroa.

5. Erreskate unitateak

Itsas salbamendu eta segurtasun gizartea erreskate lanak egiteko itsas eta aire baliabideak ditu.

5.1 Itsas unitateak

Itsas unitateen barruan lau erabilera anitzeko ontzi, hamar altuera-atoiontzi, 20 ontzi esku-hartze azkarrean erabiltzeko, berrogeita hamabost salbamendu ontzi eta berrogeita bi itsasontzi txiki daude. Guztira 121 itsasontzi.

5.1.1. Erabilera anitzeko ontziak

1. Luz de Mar klaseko ontziak: Luz de Mar klasea bi altuera-atoiontzi osatzen dute. Espainian fabrikatu egin ziren 2003 eta 2005 urteen artean. Armon ontziolan eraiki ziren, Vigon.  

Izena	Kodea	Urtea	Potentzia	Tiratze pisua	Luzera	Zonaldea
Luz de Mar	BS-41	2005	10300	128	56	Itsasartean
María de Cervantes	BS-21	2005	10300	128	56	Kanariar uhartean

1. Bi altuera-atoiontzi osatzen dute Don Inda klaseko ontziak. Hauek Espainian eraiki  ziren 2005 eta 2007 urteen artean Zamakona ontziolan, Bizkaian. Itsasontzi hauek Prestige petrolio ontziek eragindako hondamendi ekologikoan laguntzeko eraiki ziren. Ontzi hauen ezaugarri nagusia 1750 metro kubikoko biltegiratze gaitasuna da.

Izena	Kodea	Urtea	Potentzia	Tiratze pisua	Luzera	Zonaldea
Don Inda	BS-11	2006	20600	228	80	Atlantiko zonaldea
Clara Campoamor	BS-32	2007	20600	228	80	Mediterrano Itsasoan

5.1.2. Atoiontziak

Itsas salbamenduak hamar atoiontzi ditu.

Maria De Maeztu klaseko atoiontziak: Maria  de Maeztu motako itsasontziak merkatuan “Tug Serie UNV 660 S” izenarekin ezagutzen dira. Talde hau zazpi altuera-atoiontzi osatzen dute. Espainian eraiki ziren 2006 eta 2010 urteen artean. Lehenengo lau atoiontziak 2006an fabrikatzen hasi ziren eta beste hiru 2008an. Talde guzti honen atoiontziak  Valentziako ontziolan egin ziren.   

Ontzi hauek eginkizun desberdinak betetzeko diseinatu ziren: itsasontzi berdinak atoian eramateko, arazoak dituzten ontziei laguntza eskaintzeko, su arazoak konpontzeko eta itsasoko kutsaduraren kontra aritzeko. Bukatzeko itsasoan galduta dauden pertsonak bilatzen dituzte.

Izena	Kodea	Urtea	Potentzia	Tiratze pisua	Luzera	Zonaldea
María Pita	BS-14	2007	5500	60	39,7	Galizian
María Zambrano	BS-22	2007	5500	60	39,7	Kadizko golkoan
María Maeztu	BS-13	2008	5500	60	39,7	Kantabriako erlaitzan
Marta Mata	BS-33	2008	5500	60	39,7	Balear zonaldean
Sar Mastelero	BS-23	2010	5500	60	39,7	Mediterraneo hegoaldean
Sar Gavia	BS-15	2010	5500	60	39,7	Galizian
Sar Mesana	BS-34	2010	5500	60	39,7	Ekialdean

5.1.3. Esku hartze azkarreko ontziak

Talde hau lau ontzi osatzen dute “Guardamar” izenarekin ezagutzen direnak , Armón ontziolan eraiki ziren.

Guardamar klaseko ontzia (2853402597)

Izena	Kodea	Sarrera zerbitzuan	Potentzia	Tripulazioa	Luzera	Egoitza	IMO
Guardamar Calíope	G-40	2008ko urriaren 6an	3480KW	8	31	Almerian	9541643
Guardamar Concepción Arenal	G-10	2009ko otsailaren 18an	3480KW	8	31	Coruñan	9541655
Polimnia Guardamar	G-30	2009	3480KW	8	31	Balentzian	9541679
Talía	G-20	2009	3480KW	8	31	Santa Cruz de Tenerifen	9541667

5.1.4. Salbamendu itsasontziak

“Salvamar” izenarekin ezagutzen direnak. Talde honetan Espainiako kostaldetik sakabanatuta, abiaduran handian nabigatzeko gaitasuna duten 53 ontzi aurkitzen ditugu (55,56 km/h-ko abiadura hartu ahal dute). “Salvamar”-en bi itsasontzi mota desberdin aurkitzen ditugu: alde batetik “Alusafe 2000”, 20 edo 21 metrokoa eta beste aldetik “Alusafe 1005” 15 metrokoa. Bi itsasontzi mota hauek  Norvegiako konpainia batek diseinatu zituen. Lehenengo bost itsasontziak han eraiki ziren eta beste guztiak Espainian Armón ontziolan , Asturiasen.

5.1.5. Kutsadura kontrolatzeko eta erasotzeko itsasontziak

Urania Mella deitzen da. Isuri kutsatzaile eta hidrokarburoen aurkako borrokan aritzeko erabiltzen da. Vigoko ontziolan eraiki zen eta Coruñan aurkitzen dugu bere egoitza. Ontzi honen biltegiratze ahalmena 3100 metro kubikoa da.

Izena	Sarrera zerbitzuan	Potentzia	Tripulazioa	Luzera	Egoitza
Urania Mella	2009	540x2	10	73,5	Coruñan

AgustaWestland AW139- Itsas salbamentuko helicopteroa

5.2. Aireko unitateak

Bukatzeko aireko unitateak aztertuko ditugu. Helimer izenarekin ezagutzen ditugun hamaika helikoptero (2010ko urtarrilaren 21ean Almeriako kostaldean malkartsu egin ziren haietako batzuk) eta hiru hegazkin osatzen dute.

6. Bibliografia

1. https://es.wikipedia.org/wiki/Sociedad_de_Salvamento_y_Seguridad_Mar%C3%ADtima

CN-235- Itsas salbamentuko hegazkina