Purgatorioa (edo Garbitokia) Erromatar Eliza Katolikoaren doktrinako kontzeptu bat da. Katolikoen ustez, hil egin diren baina zeruan sartzeko moduko perfekzioa lortu ez duten fededunen arimak purgatorioan edo garbitokian gelditzen dira, beren bekatuak garbitu eta zerurako prestatzeko.

Purgatorioko zubia, XVI. mendeko margolan batean

Kristauen ustez, hil ondoren arima batzuek orban edo inperfekzioak dituzte eta garbitu behar dira Jainkoaren ondoan egon aurretik. Purgatorio edo garbitokian, beraz, arimak sufrimenduaren eta damuaren bidez garbitzen dira.

Doktrina katolikoak ez du zehazten zenbat denbora egongo den arima bakoitza purgatorioan, baina kristauek uste dute pertsona horrek bizi bitartean egindako bekatuen larritasunaren eta kopuruaren arabera gehiago edo gutxiago egongo dela garbitokian, eta baita oraindik bizirik dauden pertsonek hildakoaren alde egiten dituzten otoitzen eta ekintza onen arabera ere.

Azpimarratzekoa da kristautasuneko adar guztiek ez dutela purgatorio edo garbitokian sinisten eta batzuek ez dutela ideia hori onartzen ere. Oro har, purgatorio edo garbitokia Jainkoaren errukiaren eta zuzentasunaren erakusle da, behin pertsonak hilda ere, arima guztiak salbatzea nahi duela erakusten baitu.