Émile Bernarden erretratua

Wikipedia, Entziklopedia askea
Émile Bernarden erretratua
Jatorria
Sortzailea(k)Henri de Toulouse-Lautrec
Sorrera-urtea1885
IzenburuaEmile Bernard
Ezaugarriak
Materiala(k)olio-pintura eta Margo-oihala
Dimentsioak54 (altuera) × 44,5 (zabalera) cm
Genero artistikoaerretratua
Egile-eskubideakjabetza publiko
Deskribapena
Kokapena
LekuaTate Modern
National Gallery
Tate
BildumaTate, National Gallery eta Tate
InbentarioaT00465 eta L732
Argumentu nagusiaÉmile Bernarda

Émile Bernarden erretratua Henri de Toulouse-Lautrec margolari frantsesak 1886an egindako margolana da. olioa oihalean egina dago. Londresko Tate Galerian erakusten da. Margolana Ambroise Vollard martxanteak erosi zuen eta 1961an Tate galeriaren eskuetan utzi zuen. Bernader Lautrecen margolari ikaskidea izan zen Cormon estudioan.

Azterketa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Urte haietan elkarrekin estudio batean ikasten zuten margolariak elkarri margotzea entrenamendu gisa. Horrela, Lautrecek, Bernard bezala, Gauzi, Van Gogh, Anquetin eta Rachouren erretratuak margotu zituen.

Bernardek beraz azaldu zuen arabera, Toulouse-Lautrec margolariak gutxienez hogei saio behar izan zituen lan hau burutzeko. Antza, irudia eta fonoda egokitzea izan zen arazo nagusia. Erretratuan Bernard gaztea oso serio. Orokorrean, oso irudi soila da, pintzelkada txikien bidez egina, horrela landuagoa emateko.[1]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

</ref>

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

(Ingelesez): Margolanaren fitxa Tate Galeriaren webgunean.