Andrés Ibarra

Wikipedia, Entziklopedia askea
Andrés Ibarra
aide-de-camp (en) Itzuli

Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakAndrés Ibarra Rodríguez del Toro
JaiotzaCaracas1807ko abuztuaren 17a
Herrialdea Venezuela
HeriotzaCaracas1875eko abuztuaren 23a (68 urte)
Hobiratze lekuaVenezuelako panteoi nazionala
Familia
Anai-arrebak
Familia
Jarduerak
Jarduerakmilitarra
Graduabrigada-jeneral

Andrés Ibarra Rodríguez del Toro (Caracas, 1807ko abuztuaren 17a- ib, 1875eko abuztuaren 23a) venezuelar militarra izan zen. Vicente Ibarra eta Ana Teresa Tororen semea. Bolivarrekin borrokatu zuen eta bere defentsan zauritu zuten. Gainera, Fernando Rodríguez del Toro eta Francisco Rodríguez del Tororen (del Toro markesa) iloba zen, eta Diego Ibarraren anaia, Venezuelako armadako ofizial bezala ere aritu zena independentzia-gerran.

Jose Maria Vargas presidentea agintetik kendu zuten armadako hamahiru ofizial gorenetako bat izan zen, eta, Erreformen Iraultzan, Gobernuaren indarren aurka borrokatu zuen herrialdearen ekialdean eta Camorucon. Bere alaba, Ana Teresa Ibarra Urbaneja, Antonio Guzmán Blanco jeneralarekin ezkondu zen.

Hezkuntza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bere gaztaroan Estatu Batuetan ikasi zuen eta Europan zehar bidaiatu zuen. Kolonbia Handira itzultzean, armada abertzalean sartu zen.

Karguak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Venezuelako armadako ofiziala Independentzia Gerran.
  • Bolivarren "edecana"
  • Mariano Montilla jeneralaren teniente koronela.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]