Blanca Irurzun

Blanca Irurzun
Bizitza
Jaiotza	La Banda (en) , 1910eko ekainaren 11
Herrialdea	Argentina
Heriotza	Buenos Aires, 1999ko urtarrilaren 9a (88 urte)
Jarduerak
Jarduerak	idazlea, poeta, irakaslea eta artista bisuala

Blanca Lelia Irurzun (La Banda, Santiago del Estero, 1910eko ekainaren 11 – Buenos Aires Hiri Autonomoa, 1999ko urtarrilaren 9a) argentinar idazlea, poeta, artista plastikoa eta irakaslea izan zen.

Bernardo Irurzun eta Mercedes Salaberri de Irurzun irakasleen alaba. Gurasoek La Bandako lehen hezkuntza-establezimenduetako bat sortu zuten, Escuela Libertad, 15 urte zituela Manuel Belgrano Eskola Normalean irakasle titulua lortu zuen.

Escuela Libertad-en irakasle lanetan aritu zen eta Eskola Nazionalen Inspektore bihurtu zen, eta kargu horretan erretiratu zen.

Bere eginkizunak betetzean, Santiagoko barnealdetik ibili zen, eta horrek jende xumeen bizitza hurbiletik ezagutzera eraman zuen, inpresioen eta lurrarekiko maitasunaren lekukotasuna utziz bere lanaren zati handi batean.

Bere kultura eta literatura lana oso zabala da. La Brasa kultura taldeko kidea izan zen, idazle eta artista plastikoen elkarteen sortzailea. Bere literatura lanak genero guztiak biltzen zituen: narrazioa, saiakera, poesia, antzerkia eta egunkarietako artikuluak. Hainbat egunkarirekin kolaboratu zuen, hala nola Rosarioko "La Capital", Saltako "El Independiente", Santiago del Esteroko "El Liberal" eta "Picada" aldizkariarekin. Jardunaldi ugaritan Santiagoko idazleen lana zabaldu zuen.

Sari ugari jaso zituen, besteak beste, Kultura Batzorde Nazionalaren Lehen Saria 1942an "Emoción y sentido de mis llanuras-gatik'' eta bere ibilbidearen aitorpen gisa, SADE - Santiago del Esteroren Ohorezko Sari Nagusia 1981ean. 1950eko hamarkadan Miguel Gabarainekin ezkondu zenean, Buenos Aires hirira joan zen eta handik argitaratutako azken lanak idatziko zituen, hala nola Luna Florecida en Blancos Astronautas eta Cuentos Demorados.

Haren "Los ojos de los niños" poema Horacio Banegasek musikatu zuen. ^[1]