Cervera de Pisuerga

Koordenatuak: 42°51′49″N 4°29′50″W / 42.8636°N 4.4972°W / 42.8636; -4.4972
Wikipedia, Entziklopedia askea
Cervera de Pisuerga
Espainiako udalerria
Administrazioa
Estatu burujabe Espainia
Autonomia Gaztela eta Leon
ProbintziaPalentziako probintzia
AlkateaUrbano Alonso Cagigal (en) Itzuli
Izen ofizialaCervera de Pisuerga
Posta kodea34840
INEk ezarritako kodea34056 eta 34056000400
HerriburuaCervera de Pisuerga
Geografia
Koordenatuak42°51′49″N 4°29′50″W / 42.8636°N 4.4972°W / 42.8636; -4.4972
Map
Azalera323 km²
Altuera1.005 m
MugakideakLa Pernía, Polentinos, Brañosera, San Cebrián de Mudá, Mudá, Salinas de Pisuerga, Aguilar de Campoo, Olmos de Ojeda, Dehesa de Montejo, Castrejón de la Peña, Triollo, Velilla del Río Carrión, Boca de Huérgano eta Vega de Liébana
Demografia
Biztanleria2.265 (2023)
9 (2022)
alt_left 1.172 (%51,7) (%51,3) 1.161 alt_right
Dentsitatea7,01 bizt/km²
MatrikulaP
cerveradepisuerga.es

Cervera de Pisuerga Espainiako iparraldeko udalerri bat da, Palentziako Montaña Palentina eskualdekoa, Gaztela eta Leoin kokatuta[1]. 2288ko pertsonetako biztanleria[2]dago (INE, 2024).

Geografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Palentziatik 116km-tara kokatuta dago, Monataña Palentina-n, 1000 eta 1.200 m arteko altitudean.

  • Cervera de Pisuerga-k probintziako udalerririk handiena da: 325 km²-koa.
  • Cervera, Parque Natural Montaña Palentina-ren bihotzean dago, natura- eta kultura-balio apartak dituen eremua. Bi ibai inguratzen dute iparraldetik hegoaldera eremu hau: Carrión ibaia eta Pisuerga ibaia, bere eskuinean Cervera de Pisuerga egonda, Ruesga eta Requejada zingirek mugatzen duten haran batean.
  • Cervera bidegurutze gisa sortu zen. Gaztelako lurretatik Kantauri aldera eta Kantabriar mendikatearen hegoaldeko isurialdea ekialdetik mendebaldera zeharkatzen duen bidea. Cerveraren kokagune geografikoa faktore garrantzitsua izan da hiri bikain honen garapen historiko-artistikorako eta sozioekonomikorako.

Udalerriak, gainera, 23 pedania ditu:

Arbejal, Barcenilla de Pisuerga, Celada de Roblecedo, Cubillo de Ojeda, Estalaya, Gramedo, Herreruela de Castillería, Liguerzana, Perazancas de Ojeda, Quintanaluegos, Rabanal de los Caballeros, Rebanal de las Llantas, Resoba, Rueda de Pisuerga, Ruesga, San Felices de Castillería, San Martin de los Herreros, Santibáñez de Resoba, Vallespinoso de Cervera, Valsadornín, Vañes, Ventanilla, Verdeña.

Udalerri mugakideak:

Castrejón de la Peña, Dehesa de Montejo, Mudá, La Pernía, Polentinos, San Cebrián de Mudá, Triollo.

Klima[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Cervera de Pisuerga klima itsasaldekoa[3], Koppen-ren eskala klimatikoari dagokionez. Kantauri medikatearen gertutasunaren ondorioz, gaztelako ordokiko klima kontinentalaren berezko aldaketa termikoak eta plubiometrikoak leundu egiten dira.

Natura[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Flora[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Atlantikoko eta Mediterraneoko eskualdeen arteko trantsizio-eremu batean gaude, eta horrek espezieen biodibertsitate handia ematen du. Hala, pagadiak eta hariztiak nagusi dira goialdean eta iparraldean, hegoaldeko eremuetan bizi diren artadi eta boladien aurrean.

Pisuerga ibaiaren eragin-eremua, argi eta garbi, basoagoa da. Baso-formazioek mendi-mazelak eta mendiak osorik estaltzen dituzte, Carrion ibaiak bustitako eremuak ez bezala, sastrakadiak, larre-eremu handiak eta txilar, erratz eta piornalen mendi baxuak, eta goiko aldeetan adarzabalak eta arrasto zaporetsuak agertzen dira.

Gure lurraldeko basoen artean, Tosandeko Tejeda[4] nabarmendu dezakegu, hagineko baso aparta. Aipatzekoak dira, halaber, Estalaiako Arroila[5], gure lurraldeko zuhaitz berezia, bai eta Ruesgako eta Castilleri Herreruelako[6] hariztiak ere.

Zalantzarik gabe, balio handia du inguru horretan endemismo botaniko ("Endemismo" hitza Augustin Pyrame de Candolle (1778-1841) botanikari suitzarrak transferitu zuen medikuntzatik botanikara, toki batean baina beste batean modu naturalean gertatzen diren taxon natiboak adierazteko[7]) batzuk egoteak, hauskortasun eta zaurgarritasun handiko altxor naturalak.

Fauna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Lurralde honeta Kantauriko faunaren ia espezie adierazgarri guztiak daude. Espezie enblematikoak nabarmentzen dira, hala nola hartz arre kantauriarra, otso iberiarra edo arrano beltza.

Lurraldean ungulatu ugari ikusten ditugu, hala nola orkatza, sarrioa eta, bereziki, oreina. Animalia ungulatuak lau hanken gainean ibiltzen diren ugaztunak dira, baina berezitasun batekin: oin puntetan ibiltzen dira, hanka lurrean erabat bermatu gabe[8]. Oreinak, udazkena iristean, basoen isiltasuna hausten du bere ar jeloskorren burrunbarekin. Basurdea ere oso presente dago eta bere kudeaketa eskualdeko mendietan araututako ehizaldien xede da.

Beste ugaztun aipagarri batzuk igaraba, basakatua edo erbia dira. Hegaztien artean interes handia dute basoko eta alpetar espezieek, baita harrapari handiek ere (arrano beltza, sai arrea, sai zuria edo hontz beltza).

Ornogabeen aniztasuna ere aipagarria da, intsektu talde batzuk nabarmentzen baitira, tximeletak, erlastarrak edo basoko kakalardoak, esaterako.

Hiribilduaren izena, beharbada, garai batean zuen ehiza-ugaritasunetik dator, eta oreinak aipatzen ditu bereziki. Animalia horietako batek Cerveraren armarria orbaintzen du.

Historioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Badira lurralde honetan historiaurreko garaietatik gizakiaren presentziaren lekuko diren zantzuak.

Palentziako Mendiak jatorrizko biztanleak hartzen ditu, kantabriarrak, Erromari men egiteari uko egiten diotenak, eta hor hasten da historia luze bat gertakari eta gertaera garrantzitsuetan.

Arabiarrek okupatutako lehen urteak igaro ondoren, eremu horrek garrantzi historikoa izan zuen berriz ere, X. eta XI. mendeetan konkistatzaileek egindako erasoaldien galga izan baitzen. Lurraldea azkar birpopulatzen da, eta mugaren aurrerapena bermatzeko mekanismo eraginkor bihurtzen da. Horretarako, garrantzi handia dute komunitate monastikoek. Eskualdean gotorleku ugari zeuden horretarako. Monakatoa (grezieraz monatxoak, pertsona bakartia) erlijio bati eskainitako eta arau komun jakin batzuei lotutako bizimodu aszetikoa hartzea da[9].

Cerverari buruzko lehen aipua, zeinaren izena "Cervaria" orein lekutik baitator, 818. urteko eskuizkribu batean datatzen da, eta, beraz, Palentzian dokumentatzen direnen artean, herririk zaharrena da. Zerveriarrak Errekonkistako guduetan bereizten dira, eta horiei esker ohoreak eta pribilegioak lortzen dituzte.

Cerverak Merindad de la Liebanako burua izango da. XV. mendearen erdialdean, Siruelako kondearen jaurerria izango zen, eta botere handia izango zuen inguru horretan XIX. mendearen hasierara arte. Garai gorena XVI. mendean izan zen, orduan ugaritu baitziren tokiko leinuak. Komunitateen Gerran, Independentzia Gerran eta Gerra Karlistetan aktiboki parte hartu zuen.

XIX. mendearen amaieran, Cervera eskualdeak nolabaiteko garapen industriala izan zuen ikatza aurkituz eta La Robla-Bilbao trenbide estuko trenbidea eraikiz, "El hullero" izenekoa, ikatza Santander eta Bilboko eta Bizkaiko Labe Garaietako itsas portuetara eramaten zuena.

Ondarea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gazteluko Andre Maria parrokia-eliza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1977an Monumentu Historiko Artistiko Nazional izendatu zuten. Izenak dioen bezala, garai batean Erdi Aroko gotorleku bat zegoen gain batean dago. Eraikina XVI. mendekoa da, gotikoa, baina tenpluaren benetako interesa barrualdean dago. Nabe nagusiko ganga izartuak, kapera nagusia eta gurutzadura nabarmentzen dira, baita Santa Ana kapera ere, Gutiérrez Pérez de Mier familiak 1480an sortua. Gutierre Pérez de Mier Cerverako bizilaguna da, zalantzarik gabe, bertakoen oroimenean gehien agertzen dena. Utzi zuen legatuari esker, hau da, Santa Anaren Kapera bere hilobiekin, Flandesko Joanen ohola gordetzen duen erretaula hispanoflamenko ederra, Erregeen Gurtza.[10]Hileta-kapera horren barruan, erretaula hispaniar-flamenko aparta dago, Errege Magoen Adorazioa, Juan de Flandesen 1495eko taula ospetsua. Aipatzekoak dira, halaber, Batailetako Kristoa, XIII. mendekoa, eta Gazteluko Ama Birjinaren tailu polikromatua, XIV. mendekoa.

Gurutzearen ermita barrokoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

XVIII. mendeko eliza barrokoa. Gurutzearen plazan dago Fatxadak konposaketa bikroma originala du, kolore desberdineko bi harri motarekin lortua; gurutzea daraman Kristoren irudia duen horma-hobi batekin apaintzen da, eta alboetan Erredentzioaren Historiari buruzko bertso batzuk dituen armarri batekin; hori guztia barrokismo birkargatuaren adibide ona da. Kapitel armarridun batzuk nabarmendu behar dira, apaindura ederrekoak.

San Bizente labar-ermita[aldatu | aldatu iturburu kodea]

San Bizente labar-ermita Cerveraren kanpoaldean dago, Pisuerga eta Rivera ibaien elkargunetik gertu, Vallejera izeneko leku batean. Palentina mendian eta Kantabriako hegoaldean dagoen labar-multzo garrantzitsuaren zati da. Goieneko Erdi Aroko lehen mendeetan izan zuen goia. Ermita nekropoli antropomorfo batek inguratzen du, VIII. eta IX. mendeen artean datatua, eta harkaitzean induskatutako 20 hilobi ditu. Orain desagertuta dauden beste eraikin batzuk izango zituen monastegi txiki bateko kide izan zitekeen.

Hiribilduaren multzo historikoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Plaza arkupeduna da, harrizko zutoinak eta XVI. eta XVII. mendeetako kapitelak ditu, eta 2010eko maiatzean Kultura Intereseko Ondasun (BIC) izendatu zuten «Multzo Historiko» kategorian.Kale-izendegian ugari dira oinetxeak eta jauregi txikiak, armarriekin, hala nola Lehoien Etxea, fatxadan bi armarri ikusgarri dituena: udal-bolatokia, XVI. mendeko etxetzar zaharra, biak udalarenak Gildarren jauregia eta Velascotarren etxea, XVI. mendekoa; Gutierrez de Mier etxea, XVI. mendekoa, gaur egun Pietate Uharteko Museo Etnografiko gisa berrerabilia; eta Cantarranas etxea, XVIII. mendekoa, Arkitektura eta Etnografia Landatarreko Museoari eskainia. Gurutzeko plazan dago, Gutierrez de Mierren aginduz eraikitako etxetzar batean. Museoak 2.000 objekturen bidez laburbiltzen du mendez mende inguruko herrietatik igaro zen bizitza. Ogibideak islatuta daude: arotza, laboraria, meatzaria, errementaria, zapataria, jostailuak, jantziak eta musika-tresnak. Museoaren erakargarrietako bat Piedad de la Islak urtetan bildutako 300 argazkiren erakusketa iraunkorra da.[11]

Cervera de Pisuergako paradorea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Cervera de Pisuergako paradorea Fuentes Carrionas y Fuente Cobre parke naturalean dago, Palentziako probintziaren iparraldean. Distira bakarreko paraje naturala, hartz arrearen ohiko babeslekua. Geletatik, jatetxetik eta Paradoreko terrazatik Ruesgako urtegiaren eta Palentziako mendiko tontorrik altuenen ikuspegi ikusgarriaz gozatu ahal izango duzu. Horrez gain, parkea, haurrentzako jolas-gunea, futbol-zelaia eta jolas-aretoa ditu.[12]

Cervera de Pisuerga gune estrategikoa da Kantabriar mendikateko mendietan sartzeko. Naturagune birjina da, eta hainbat ibilbide eskaintzen ditu, hala nola Estalavako Arroila, El Abuelo eta Tosandeko La Tejadako milaka urteko haginak. Haurrekin bidaiatzen baduzu, ezin duzu galdu Hariztiaren Hariztia abentura-parkea, ingurune natural bat kirol- eta jolas-ibilbideen bidez bisitatzeko modu dibertigarri eta originala. Artea maite dutenek arte erromanikoaren erakusketa bikainak aurkituko dituzte inguru horretan, hala nola Aguilar de Campooko Santa María La Real monasterioa, Ojedako San Juan de Moarves eliza eta Pisuergako Olleros labar-eliza.[13]

Andre Mariaren eta San Rokeren jaia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Andre Mariaren eta San Rokeren jaiak festarik ezagunena bihurtu dira, eta bisitari asko bildu dira. Udalak ekitaldi ugari eta askotarikoak antolatu ditu abuztuko lehen hamabostaldian, eta hori herriaren jarrera onari esker eta elkarte, kolektibo, klub eta gure peñen baldintzarik gabeko laguntzari esker egin ahal izan da.[14] Herriko kaleetan zehar santu patroia ohoratzeko karroza eta ibilgailu apainduen sesfilea nabarmentzen da, zerverandarrek ahalegin eta ilusio handia jartzen duten ekimena. Jaiaren osagarri, denetariko jarduerak eta musika emanaldiak izango dira.[15]

Jaia abuztuan ospatzen da. Abuztuaren 8an, aktibitateen jarioa areagotu egingo da, eta kontzertuak, berbenak, kirola, haur jolasak eta jolas tradizionalak izango dira, eta askoz gehiago abuztuaren 27ra arte. Jai egunetan ez dira faltako Cerverako dama eta zalduna, peñak kalejiretan, herri bazkarietan eta jolasetan protagonista nagusi; auto eroen lasterketa; jolas tradizionalak, edo puzgarriak eta txikienentzako jolasak. Dama eta zalduna herriko bi gazte dira. Txupinazoan udaletxeko balkoitik agurtu ondoren, jaietako errege bihurtzen dira, eta peñek antolatutako gainerako karrozekin batera, herrian zehar desfilatzen dute.[16]

Cervera inguruko mendi ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Tosandeko hagina[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Tosande harana Palentina mendiko Fuentes Carrionas y Fuente Cobre Parke Naturalean dago.[17]
  • Hagin basoak oso arraroak dira, eta ehundura horretan 800 ale inguru daude (milurteko batzuk), metro eta erdiko diametroa eta 15 metroko altuera dutenak.El tejo es uno de los árboles perennes más antiguos (ya abundaba en el Jurásico) y era sagrado para los celtas. Hay numerosas leyendas e historias mitológicas alrededor del tejo, pero lo que más curioso nos ha parecido es que es muy tóxico, por no decir venenoso; tanto es así, que en el asedio romano a Numacia,  los defensores numantinos, al verse acorralados por el enemigo,  decidieron suicidarse colectivamente tomándose una infusión de tejo.[18]
  • C-626 eskualdeko errepidean, Cervera de Pisuergatik 6 km ingurura, Guardo norabidean, Tosandeko Tejeda bisitatzeko ibilbidea hasten duen aparkalekua dago. [19]
  • Bideak Tosande harana zeharkatzen du hasierako kilometroetan. Ondoren, zelai ireki batera iritsiko gara, eta ezkerreko desbideratze batek aparteko pagadi batean sartuko gaitu berehala. Laster ikusiko dugu hagin ale bakanen bat, eta minutu batzuk gorago, Tosandeko Teilatura iritsiko gara; han, 1,5 metroko diametroa eta milurtekotik gertu dauden adinak dituzten aleak daude. [19]
  • Ibilbidearen amaieran begiratoki batera iritsiko gara, eta han atseden hartu ahal izango dugu Tosande haranera jaisten hasi aurretik. Hori gure ibilbidea zirkularaziko duen beste bide batetik egin daiteke, edo, bestela, gure urratsak desegin eta haranera joateko bidea har dezakegu.[19]

Hartzaren bidexka[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Hartza bide erraza da egiteko. Super erosoa, ondo seinaleztatua eta publiko guztientzat diseinatua. Asko dirudien baina lau ordu baino gutxiagoan egiten duzun ibilbide zirkular baten 12 kilometro dira. Ez duzu hartzik ikusiko, baina isilik bazabiltza eta zorte handia baduzu, agian basakaturen bat aurkituko duzu. Izan ere, hemen daude basakatu iheskor eta mehatxatu honen populazio handienak eta onenak.[20]
  • Hartzaren Bidea Cervera de Pisuerga herritik abiatzen da, San Roke zubitik. Handik, Pisuergaren eskuinaldera iritsiko gara, ibaiertzeko basoen artetik, Arbejal herrira iritsi arte. Garai batean Maltako Ordenako jaurerria zen, eta mendiko landa-arkitekturaren adibide onak ditu.[21]
  • Bidezidorrak diseinu zirkularra du, eta, beraz, hemen proposatzen dugun ibilbideaz gain, ibilbideko beste puntu batzuetatik heltzeko aukera dago. Pisuergaren eskuinaldean hasiko dugu ibilaldia, eremu urbanizatu bat zeharkatuz, non kirol-esparru bat eta Barcenako kanpina dauden.[22]

Mazobreko ur-jauzia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Ibilbidea Pino Llanoko aparkalekutik abiatzen da. Aparkalekua 2,5 km-an dago, Cardaño de Abajo eta Cardaño de Arriba lotzen dituen errepidean (P-217). Hortik, gorantz doan bidezidorra hasten da, Mazobre errekastoa eskuinetara utzi eta berehala altuera hartuz.[23]
  • Ibilbide hori Mazobre errekaren paraleloan doa, Espigüete mendiaren iparraldeko sakanen azpian, bide eroso batetik eta desnibelaren batekin. 3 km pasatxoko ibilbidean, tontor enblematiko horren edertasunarekin txunditu ahal izango gara, eta, azkenik, begiratoki batera iritsiko gara, ur-jauzi eder bat ikusteko. Ibilbide osotik, Espigüeteren iparraldeko kare-pareta ikusgarria ikus daiteke (2.450 m).[24]
  • Ibilbide honetan, inguruko fauna ikusi ahal izango duzu, eta paisaia, geologia, elurretan dauden animalien aztarnak eta arrastoak interpretatzen ikasiko duzu, baita Palentziako Mendiko Parke Naturaleko sekretu gehiago ere, gure naturako gidari-interpreteei esker.[25]

Las Lomas putzua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Bere ibilaldi klasikoenetako bat da, eta, aldi berean, politena eta esker onekoena. El Pozo de las Lomas glaziar jatorriko aintzira bat da, mendien artean erabat itxita dagoena eta 2.000 metrotik gorako altuera duena, baina bidezidor xumea da, familia osoari egokitua. Mendi-ibilaldi hau egiteko, Cardaño de Arriba herri ñimiñora jo behar dugu. [26]
  • Errepidea, Guardotik zein Cervera de Pisuergatik etorrita ere, zoragarria da, eta geldialdiak egitea ezinbestekoa da, panoramaz, "fiordo palentziarrez", gozatzeko. Bereziki gomendatzen dizuet geldialdi txiki bat egitea Alba de los Cardañoseko begiratokian. Inguruko ikusgarriena. Hori bai, goiz joatea komeni da. Cardaño de Arribako aparkalekua mugatua da, eta herri txiki hori beste mendi-ibilbide ezagun batzuen hasiera ere bada, hala nola Murtziako tontorrarena.[26]
  • Bidea behar bezala seinaleztatuta eta balizatuta dago, zuri-hori koloreko markekin. PR-P 10 ibilbide txikiko bidexka da. Lehenengo kilometroetan, La Lomas errekaren ondotik eta bidezidor zabal eta eroso batetik ibiliko zarete. Bidean ur-jauzi ederrak aurkituko dituzu, baina ez ahaztu atzera begiratzea. Espigüete tontorra lirain ageri da zerumugan. Ikuspegiak ikusgarriak dira.[26]
  • Erdi bidean, malda etengabean 3km ibili ondoren, Las Lomas erreka gurutzatzen da eskuinetara dagoen zubi batetik, eta igoera handi bat hasten da, iparralderantz behien leporaino. Kilometro gogorra da, erratz arteko bidezidor batetik, baina erabilerak eta hesola seinaleztatzaileek ondo seinaleztatuta, saroia koroatu ondoren, non txabola bat hondatuta ikusiko dugun, ikuskizuna zerbitzatuta dago, hondoan orratzak (harkaitzezko formazioak iparraldeko horizontean, zorrotz) eta gure atzean hegoalderantz begira Espigüete ikusiko dugu berriro, altitude handia hartu baitugu. Gure eskuinetara, ekialderantz, Ves mendi-lepoaren atzean, Curavacas tontorra dago.[27]

Gaurkotasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Cerveran, 2023an sortu zuen lehen jaialdia 40 proiekzio baino gehiagorekin, landa eta mendi zinemaren epizentroa bihurtuz. Egun hauetan zehar, 40 film labur baino gehiago proiektatuko dira Cervera Fundos aretoan, eta, aldi berean, zinemagile nabarmenen erakusketa eta topaketekin osatuko dira.[28]
  • Maiatzean, Batzarrak Landa, Aktibo eta Natura Turismoaren I. Jardunaldia antolatu zuen Cervera de Pisuergan. Jardunaldia turismo-sektoreko profesional guztiei zuzenduta dago, batez ere landa-ingurunekoei. Sektorearentzat interesgarriak diren eta gaurkotasuna duten hainbat gairi buruzko eztabaida-foroa da, batez ere profesionalei zuzendua, hainbat alderditan berrikuntzak ezagutarazteko, hala nola turismo-araudian, sektorerako laguntzetan eta sustapen espezializatuan.[29]
  • Hilabete honetako apirilean, begiratoki berri bat sortu da elizaren ondoan, eta bertatik eliza ikuspegi ezberdin batetik eta herriaren ikuspegi panoramiko batetik ikus daiteke. Santa Maria del Castillo parrokia-elizaren oinaldean dagoen begiratoki berri bat da, kanpotik atentzioa ematen duen eta barruan liluratzen duen «bitxi gotikoa».[30]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ (Gaztelaniaz) Castilla y León. 2024-04-05 (Noiz kontsultatua: 2024-05-07).
  2. ↑ «Instituto Nacional de Estadística. (Spanish Statistical Institute)» www.ine.es (Noiz kontsultatua: 2024-05-07).
  3. ↑ (Gaztelaniaz) Meteorología, Agencia Estatal de. «El Tiempo: Cervera de Pisuerga (Palencia) - Predicción 7 días - Tabla - Agencia Estatal de Meteorología - AEMET. Gobierno de España» www.aemet.es (Noiz kontsultatua: 2024-05-07).
  4. ↑ «Tejeda de Tosande | Palencia Turismo» www.palenciaturismo.es (Noiz kontsultatua: 2024-05-07).
  5. ↑ «Roblón de Estalaya | Palencia Turismo» www.palenciaturismo.es (Noiz kontsultatua: 2024-05-07).
  6. ↑ «Herreruela de Castilleria | Palencia Turismo» www.palenciaturismo.es (Noiz kontsultatua: 2024-05-07).
  7. ↑ (Gaztelaniaz) «Endemismo» Fundación Aquae (Noiz kontsultatua: 2024-05-07).
  8. ↑ (Gaztelaniaz) «10 animales ungulados: qué son, ejemplos y características con FOTOS - ¡Descúbrelos aquí!» ecologiaverde.com (Noiz kontsultatua: 2024-05-07).
  9. ↑ (Gaztelaniaz) «Historia del monacato - Fundación DeClausura» declausura.org 2022-10-04 (Noiz kontsultatua: 2024-05-07).
  10. ↑ «Escudo de armas de Gutierre de Mier, Cervera de Pisuerga, Palencia» www.cerveradepisuerga.eu (Noiz kontsultatua: 2024-05-08).
  11. ↑ «Museo Etnográfico Piedad Isla | Cervera de Pisuerga» cerveradepisuerga.es (Noiz kontsultatua: 2024-05-08).
  12. ↑ (Gaztelaniaz) «El Parador de lujo más barato de España está en Palencia» www.lasexta.com 2023-10-10 (Noiz kontsultatua: 2024-05-08).
  13. ↑ Txantiloi:Gaztelera Parador de Cervera de Pisuerga: Naturaleza virgen en el corazón de la Montaña Palentina. .
  14. ↑ (Gaztelaniaz) Red, Palencia en la. (2022-08-09). «Fiestas de Cervera Nstra. Sra. del Castillo y San Roque 2022. Del 12 al 17 de agosto» Palencia en la Red (Noiz kontsultatua: 2024-05-09).
  15. ↑ «Fiestas. Cervera de Pisuerga. Turismo Palencia» clickturismo.es (Noiz kontsultatua: 2024-05-09).
  16. ↑ (Gaztelaniaz) Valderrueda, Diario de. «Programa oficial de las Fiestas de Cervera de Pisuerga 2023» Diario de Valderrueda - Actualidad de la Montaña Oriental Leonesa y Palentina (Noiz kontsultatua: 2024-05-09).
  17. ↑ (Gaztelaniaz) León, Excursiones y rutas por Castilla y. (2017-11-09). «Senda de la Tejeda de Tosande» Excursiones y rutas por Castilla y León (Noiz kontsultatua: 2024-05-09).
  18. ↑ (Gaztelaniaz) León, Excursiones y rutas por Castilla y. (2017-11-09). «Senda de la Tejeda de Tosande» Excursiones y rutas por Castilla y León (Noiz kontsultatua: 2024-05-09).
  19. ↑ a b c «Tejeda de Tosande | Palencia Turismo» www.palenciaturismo.es (Noiz kontsultatua: 2024-05-09).
  20. ↑ (Gaztelaniaz) La senda del oso, puro disfrute (sin sustos) por la Montaña Palentina. (Noiz kontsultatua: 2024-05-09).
  21. ↑ «Senda del Oso | Palencia Turismo» www.palenciaturismo.es (Noiz kontsultatua: 2024-05-09).
  22. ↑ (Gaztelaniaz) «Senda Peña del Oso | Cervera de Pisuerga» Terranostrum.es (Noiz kontsultatua: 2024-05-09).
  23. ↑ «Cascada de Mazobre | Palencia Turismo» www.palenciaturismo.es (Noiz kontsultatua: 2024-05-09).
  24. ↑ (Gaztelaniaz) «Senda Cascada de Mazobre» Terranostrum.es (Noiz kontsultatua: 2024-05-09).
  25. ↑ (Gaztelaniaz) «Cascada de Mazobre» Biosfera Aventura (Noiz kontsultatua: 2024-05-09).
  26. ↑ a b c (Gaztelaniaz) Serna, Rebeca. (2020-02-19). «Ruta del Pozo de las Lomas: Montaña Palentina para toda la familia» Viajeros 3.0 - Blog de viajes por libre en español ⭐️ (Noiz kontsultatua: 2024-05-09).
  27. ↑ «Pozo las Lomas,rutas montaña palentina» www.xn--montaa-palentina-bub.com (Noiz kontsultatua: 2024-05-09).
  28. ↑ (Gaztelaniaz) «Cervera de Pisuerga se convertirá en el epicentro del cine rural y de montaña: seis días de festival con más de 40 proyecciones» El Español 2024-05-08 (Noiz kontsultatua: 2024-05-09).
  29. ↑ (Gaztelaniaz) «La Junta organiza la I Jornada de Turismo Rural, Activo y de Naturaleza en Cervera de Pisuerga» OndaCero 2024-05-08 (Noiz kontsultatua: 2024-05-09).
  30. ↑ (Gaztelaniaz) Palentino, Diario. (2024-03-06). «El nuevo mirador de Cervera de Pisuerga (Palencia), listo en abril» Diario Palentino (Noiz kontsultatua: 2024-05-09).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


'

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Cervera_de_Pisuerga&oldid=9789442"(e)tik eskuratuta