Ekijarraitutasun

Wikipedia, Entziklopedia askea

Analisi matematikoan, funtzioen familia bat ekijarraitua da bere funtzio guztiak jarraituak badira eta aldaketa berdinak badituzte ingurune batean. Batez ere, kontzeptu hau familia kontagarriekin erabiltzen da, eta beraz funtzioen segidekin.

Definizioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

eta bi espazio metriko izanda, eta bi espazioen arteko funtzioen familia bat. Espazio horien metrika da.

familia ekijarraitua da puntu batean baldin existitzen bada non , eta betetzen duten guztietarako. Familia puntuz puntu ekijarraitua da -ren puntu guztietan ekijarraitua bada.[1][2]

familia uniformeki ekijarraitua da baldin guztietarako existitzen bada non , eta betetzen duten guztietarako.[1]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. a b (Ingelesez) Reed, Michael. (1980). Methods of modern mathematical physics. Academic Press, 29 or. ISBN 0125850506. PMC 7143356. (Noiz kontsultatua: 2019-01-24).
  2. (Ingelesez) Rudin, Walter. (1987). Real and Complex Analysis. (3. argitaraldia) New York: McGraw-Hill245 or..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Matematika Artikulu hau matematikari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.