Enrike Solinís

Wikipedia, Entziklopedia askea
Enrike Solinís
Bizitza
JaiotzaBilbo, 1974 (49/50 urte)
Herrialdea Bizkaia, Euskal Herria
Hezkuntza
HeziketaEscola Superior de Música de Catalunya
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakmusikaria
Musika instrumentuatiorba
Lauta
gitarra

Musicbrainz: dc8760ce-7d9b-4661-93ad-b40335632a1c Edit the value on Wikidata

Enrike Solinís Azpiazu (Bilbo, Bizkaia, 1974) gitarra eta antzinako soka instrumentuen musikaria da.

Bilboko JC Arriaga kontserbatorioan ikasi zuen gitarra eta antzinako musika, eta Catalunyako Escola Superior de Musica-n, goi mailako ikasketak.

Enrike Solinís bilbotarra kultura ezberdinetako musikek erakartzen dute, eta musikari bakarlari eta kontinuista aritu da hainbat talde eta zuzendari garrantzitsurekin: Jordi Savallek zuzenduriko Hesperion XXI, Le Concert des Nations eta La Capella Reial de Catalunya taldeetan; René Jacobsek zuzenduriko Concerto Vocale eta Akademie für Alte Musik taldeetan; Emmanuelle Haimek zuzenduriko Le Concert D'astrée emanaldian; eta beste hainbatetan. Nazioarteko zenbait gitarra lehiaketatan saritua izan da, hala nola Comillas-eko Nazioarteko Lehiaketan, Ataulfo Argenta Nazioarteko Lehiaketan, eta Andrés Segovia Lehiaketan, eta abar. Kontzertuak eman ohi ditu mundu osoko jaialdietan eta Europako eta Amerikako areto garrantzitsuenetan: New Yorkeko Carnegie Hallen, Berlingo Konzerthausen, Parisko Champs Elysées aretoan, Mexikoko Culiacán Internacional Festivalen, Londresko Barbican Centerren, Mexiko Hiriko Nezahualcoyotl aretoan, La Habanako Leo Brouwer jaialdian…

Enrike Euskal Barrokensemble-ren sortzaile eta zuzendaria de 2006tik, zeinarekin bere ideia eta ibilbide propioa lantzen dituen.

Diskografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Enrike Solinís eta Euskal Barrokensemble[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Colores del Sur, basque dances for guitar (2013, Glossa)
  • Euskel Antiqva, Legacy of the land of Basque (2015, Alia Vox)
  • El Amor Brujo, Esencias De La Musica De Manuel De Falla (2016, Alia Vox)
  • Juan Sebastian Elkano, basque dances for guitar (2018, Alia Vox)
  • Omnia Vincit Amore (2020, Universal)

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]