Ingurumen-arte

Wikipedia, Entziklopedia askea
Edith Meusnier, Artefact, Bois de Belle Rivière, Quebec, 2010

Ingurumen-artea 1960ko hamarkadan garatutako arte adierazpena da, bisitariak giroan integratutako dituen esperientziak sortzen dituena. Barruan, areto batean edo kanpoan egin daiteke.[1]

Zibilizazio teknokratikoaren aurrean, ingurumen-arteak eta happeningak erritualaren eta magiaren balorazioa egiten dute, ezarritako arte-generoen mugekin hausten dira eta publikoarekin harreman zuzena proposatzen dute, ideien eta ekintzen artea, objektuen produkzioaren ordez. Horrek, era berean, objektu artistikoaren komertzializazioa, jabetza pribatua eta balio komertziala ukatzea dakar. Sorkuntza iragankorrak dira, eta zaila da haien jarraipena egitea, testuak, deskribapenak edo irudiren bat baino ez baitira geratzen.

Ekintza artistikoaren, gorputz-artearen eta arte kontzeptualaren adierazpen batzuen ondorengo garapena ingurumen-artearen eta happeningen lerrotik eratortzen da. John Cageren zirkulutik Robert Rauschenberg eta Jasper Johns pintoreak ere sortu ziren, pop artean aurreratu zutenak.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Robert Cumming, Arte, editorial Espasa, 2006. ISBN 8467020970 (Gaztelaniaz)

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]