Lankide:Txikillana/Fractura de fémur

Wikipedia, Entziklopedia askea

Femurraren haustura, osasun oneko pertsonetan, traumatismo handi baten ondorioz eginiko haustura izaten da; halere, femur haustura gehienak osteoporosia duten pertsonetan gertatzen dira, traumatismo txikien edo erorketen ondorioz.

Izendapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Askotan "mokorreko haustura" edo "aldakako haustura" bezala ezagutzen dira, baina gehienetan izen hau ez da egokia izaten, giltzadura koxofemorala bera ez baita ukitua egoten.

Sailkapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Femur hausturen artean hainbat azpimota bereizten dira, pronostiko eta bide terapeutiko desberdinekin.

Sailkapen topografikoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Femurraren buruaren haustura: traumatismo handien ondorioa izaten da, eta batzuetan luxazio koxofemoralarekin batera gertatzen da.
  • Femurraren lepoaren haustura: beste izenez haustura azpikapitala edo intrakapsularra). Femurraren buruaren eta trokanter handiaren artean gertatzen da. Haustura hauek femurraren buruaren odol ekarpena eten ditzakete, eta honek hezur atal honen nekrosia ekar dezake.
  • Trokanterren arteko haustura: haustura trokanter handiaren eta txikiaren arteko lerroan gertatzen da. Ohikoena da, eta konplikaziorik ezean pronostiko ona du.
  • Trokanterren azpiko haustura: trokanter txikiaren azpiko aldean edota femurraren diafisian.

Gardenen sailkapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Sailkapen guztiak hiru faktoretan oinarritzen dira:

a. Hausturaren maila. b. Hausturaren zeiharkakotasuna. c. Zatien ezaugarriak.

Lehenengo faktoreak batez ere femurraren buru eta lepoaren odoleztatzearekin du zerikusia.

Bigarrenak, berriz, egonkortasunarekin.

Hirugarren faktoreak haustura-zatien erredukzio aukerarekin.

Faktore hauen konbinazioak gidatzen ditu irizpide ortopedikoak edo kirurgikoak.

Patogenia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Mokorreko haustura gehienak energia baxuko traumatismoen eraginez adineko pazienteetan gertatzen dira, honek dakarren ospitalizazioa eta arazo gehigarriekin.[1] Hori dela eta, osasun programek indar handia ezartzen dute osteoporosiaren tratamenduan eta erorketen prebentzioan.[2]

Hezurra ahultzen duten faktoreak:

Tratamendua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Tratamendu ortopedikoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Femur hausturak gutxitan tratatzen dira modu kontserbadorean, gehienetan emaitza onenak barne-finkapen metalikoekin lortzen baitira. Tratamendu kontserbadorea paziente oso nagusientzat edo oinez ibiltzea ezinezko dutenentzat gorde ohi da, kirurgiatik errekuperatzeko lanak merezi ez duenean.

Tratamendu kirurgikoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ohikoena da. Prozedura haustura motaren arabera aukeratzen da.

a. Femurraren buruaren hausturak: helburua hezur zatiak tolestea eta tartean egon daitezkeen ehun bigunak baztertzea izaten da.

b. Femurraren lepoaren hausturak: femur buruaren odol-zirkulazioa berreskuratu dezaketen paziente gazteetan, barne-finkapen metalikoak ezartzen dira; 75 urte baino gehiagoko pazienteetan, berriz, protesiekin emaitza hobea lortzen da.

c. Trokanterren arteko hausturak: pieza metalikoekin lotzen dira, batzuetan femurraren buruaren artroplastiarekin.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Goldacre, Michael et alii. (2002). Mortality after admission to hospital with fractured neckof femur: database study. British Medical Journal, 868-869 or..
  2. Rodríguez-Molinero, Alejandro; Narvaiza, Leire; Gálvez-Barrón, César; de la Cruz, Juan José; Ruíz, Jorge; Gonzalo, Natalia; Valldosera, Esther; Yuste, Antonio. (2015-11-01). «Caídas en la población anciana española: incidencia, consecuencias y factores de riesgo» Revista Española de Geriatría y Gerontología 50 (6): 274–280.  doi:10.1016/j.regg.2015.05.005. ISSN 0211-139X. (Noiz kontsultatua: 2019-07-02).