Lekuko

Wikipedia, Entziklopedia askea

Lekukoa[1] zerbaiten lekukotasuna ematen duen pertsona da, bereziki auzi batean.[2] Zuzenbidean, lekukoa figura prozesala da. Eztabaidagai den gaia ebazteko auzilarietako batek ezagutzen dituen eta garrantzitsutzat jotzen dituen egitateei buruz auzitegi baten aurrean deklaratzen duen pertsona da. Deklarazio horrek lekukotza izena du. Lekukoa presentziala edo ez-presentziala izan daiteke (entzun edo kontatu dioten zerbaiti buruz deklaratzen duena).

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskalterm: [Hiztegi terminologikoa] [2007]
  2. Euskaltzaindia. Lekuko. in: Euskaltzaindiaren Hiztegia..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Zuzenbidea Artikulu hau zuzenbideari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.