Marc-André Leclerc

Wikipedia, Entziklopedia askea
Marc-André Leclerc
Bizitza
JaiotzaNanaimo (en) Itzuli, 1992ko urriaren 10a
Herrialdea Kanada
HeriotzaMendenhall glaziarra, 2018ko martxoaren 5a (25 urte)
Familia
Bikotekidea(k)
Jarduerak
Jarduerakkirolaria
IMDB: nm8564008 Edit the value on Wikidata

Marc-André Leclerc (Nanaimo, Kanada; 1992ko urriaren 10a – Mendenhall glaziarra, 2018ko martxoaren 5a) Kanadako eskalatzaile eta alpinista izan zen. Munduko hainbat tokitan mendi asko igo izanagaitik ezagun egin zena. Patagoniako Torre Egger eta Robson mendiko Enperor Face-ean, neguan eta bakarka egindako lehen igoerak osatu zituen.

Bizitzako lehen urteak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Marc-André Leclerc 1992ko urriaren 10ean jaio zen Nanaimon, Columbia Britainiarrean. Michelle Kuipers eta Serge Leclerc-en semea zen. Zortzi urterekin hasi zen eskaladan, aitonak Chris Boningtonen Quest for Adventure liburua erosi zionean.[1] Bederatzi urte zituela, Marc-ek eskaladako lehen esperientzia izan zuen Coquitlam-en, merkataritza-zentro bateko rokodromo batean. Geroago, Abbotsford-ko gimnasio batean sartu zen, Project Climbing izenekoan.[2]

2005ean, familia Agassizera lekualdatu zen, Cascade Rangeko tontorretatik gertu, eta Leclerc mendiak eskalatzen hasi zen. Leclerc bizikletaz josten zen Harrison Bluffs-era, Columbia Britainiarrean harkaitzean eskalatzeko eremu bat, bertan eskalatu eta gaua han bakarrik igarotzera.

Hamabost urte zituenean, amak Mendizaletasunari buruzko liburu bat erosi zion: Tontorretako askatasuna, izenekoa. Kolunbia Britainiarreko Mendizale Elkartearekin bat egitera bultzatu zuen liburuak, eta urrats horretatik mendizaleen artean izena hartzeko lehen urratsa izan zena.[3] Lehiatzen eta lehiaketak irabazten hasi zen, 2005ean Kanadako Nazionalak irabazi arte.[3]

Kirol ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2014ko abuztuan, Slesse mendiaren ekialdeko hiru bideen bakarkako igoera osoa osatu zuen: "East buttress direct" (5.10+), "Navigator Wall" (5.10+) eta" Northeast buttress" (5.9+), egun bakarrean eskaladako 70 luze egin zituen. Datu ofizialen arabera, ordura arte inork ez zuen lortu lehen biak osotasunean igotzerik. Azken bidea bi edo hiru egunetan eskalatzen da, eta Marc-André Leclerc-ek 12 ordutan egin zuen.[4] Komunikabide espezializatuen arreta lehen aldiz erakarri zuen aldia izan zen.

2015aren hasieran, hainbat igoera egin zituen Colin Haley-rekin batera, Patagonian; besteak beste, Cerro Torreren iparraldeko lehen igoera integrala, "Directa de la mentira" saihesbidean.[5]

2015eko otsailaren 21ean, egun bakarrean, Cerro Torre-n bakarka egindako lehen igoera gauzatu zuen.[6] Hori gauzatzeko gai izan zen Zazpigarren pertsona izanik, eta lehena The Corkscrew[7][8] bidetik lortzen. Leclercek bere blogean idatzi zuen The Corkscrew bakarka lotzea "etorkizunerako urrats labur" gisa sentitu zuela, "nolabait esatearren...", bere bizitzako ametsa, esploratzaile bihurtzea, betetzeko ahaleginean.[9] Rolando Garibotti eskalatzaile eta mendiko gidari argentinarrak idatzi zuenez, Leclercetik Sacacorchos-era igotzea "garrantzi handiko ibilbidea izan zen, asko jota, inoiz bakarka egindako Cerro Torre-ko biderik zailena, eta zazpigarrena bakarka egitekoa orokorrean".[10]

Urte hartako urrian, Patagonian ere, Cerro Pollone igotzen saiatu zen, baina gailurretik 30 metrora utzi behar izan zuen. Hortik Tomahawk eta Exocet bideak probatu zituen Standhardt orratzera igotzeko. Bakarrik igo zen bigarren eskalatzailea izan zen, Colin Haley-ren atzetik, 2010ean lortu baitzuen[11][12]. 2015ean, Guy Lacelle Pure Spirit Award saria jaso zuen.[13]

2016ko apirilean, Infinite Patience (VI, M7) ibilbidearen bakarkako lehen igoera amaitu zuen, Robson mendiko "Emperor Face" delakoan.[14][15] Lorpen horren ondoren, bere blogean hauxe idatzi zuen: "Enperadorearen aura indartsuak beldurtu nintzen, baina azkenean, lagun egin ginen eta erregeak oparo partekatu zuen bere aberastasuna, askoz aberatsagoa den pertsona utziz".[16]

Urte horretako irailaren 17an Egger dorrea gailendu zuen 15 ordutan, eta 6 ordu geroago amaitu zuen jaitsiera. Bakarka egindako, neguko lehen igoera izan zen. Dorre-muinoaren gailur nagusietan bakarka egindako eskalada-hirukotea osatu zuen.[17] Hurrengo elkarrizketa batean, hauxe esan zuen: "eskaladaren ondoren normala sentitu nintzen, ez nuen lorpen handi baten sentsaziorik izan, baina pozik nengoen. Zerbait berezia egin izanaren sentimendua neureganatzeak denbora pixka bat hartu ninduen, esperientzia benetan handia izan baitzen."[18] Colin Haleyk adierazi zuenez, "Marc-André azkar ari da denak atzean uzten eskaladaren arloan".[19]

Heriotza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2018ko martxoan, Georges Johnsonekin batera, Mendenhalleko dorre nagusian iparraldetik lehen igoera egiten saiatu zen, Juneaun (Alaska). Gailurra egin eta Mendenhall mendebaldeko glaziarretik jaitsi nahi zuten, eta hilaren 7an amaitzea zuten asmoa. Astelehenean, hilak 5, argazki bat argitaratu zuen Instagramen, gailurretik gertu. Azken albistea izan zen.[20][21][22] Senideek desagertzearen berri eman zieten agintariei, eta hilaren 8an Juneau mendiko erreskate-zerbitzuak bi helikopterorekin hasi ziren bilatzen. Egun batzuetan, bilaketa, eten egin behar izan zuten, eguraldi txarra zela eta. Ekaitza pasata, lau egun igaro ondoren, bilaketa-taldeak eskalada sokak aurkitu zituen eskalatzaileen jaitsiera-ibilbidearen behealdean, kanpamentu nagusitik metro gutxira.[23] Horrek iradokitzen du eskalatzaileak elur-jausi batek, goitik erori zen arroka batek edo erlaitz batek jo zituela.[24]

Martxoaren 14an, desagertu eta bederatzi egunera, agintariek ofizialki desagertutzat jo zituzten Leclerc eta Johnson. Haien gorpuak ez ziren agertu.[25][26][21]

Eskalada nabarmenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 2013 − The Temptation of St Anthony, Squamish, Lehen igoera librea (5.13a) [27]
  • 2014 − Mount Slesse, Cascade Range – Triple Link-up of East Pillar Direct (5.10+), Navigator Wall (5.10+), Northeast Buttress (5.9+), Bakarkako librea 12 hours, 4 minutes[28]
  • 2015 − Reverse Torre Traverse, Patagonia – Lehen igoera (5.10a)[29]
  • 2015 − Directa de la Mentira – Cerro Torre North Face, Patagonia, Lehen igoera(5.10)[30]
  • 2015 − The Corkscrew – Cerro Torre, Patagonia, Bakarakako lehen igoera (5.10d)
  • 2015 − Tomahawk/Exocet Link Up – Aguja Standhardt, Patagonia, – Bistara eginiko bakarakako lehen igoera (5.8)
  • 2015 − Bakarkako librea Muir Wall, El Capitan (5.13c)
  • 2016 − Mount Tuzo, Canadian Rockies – Northeast Face (M7+ WI6+R, 1,110 meters). Lehen igoera[31]
  • 2016 − Mount Robson, Canadian Rockies – Infinite Patience (VI 5.9 M5 WI5, 2200m). Bakarakako lehen igoera[32]
  • 2016 − East Pillar – Torre Egger, Patagonia,Bakarakako lehen igoera neguan (5.10b)[33]
  • 2017 − Ha Ling Peak, Mount Lawrence Grassi − Cheesmond Express (5.10), Premature Ejaculation (5.10+), Northeast Face (5.7) Bakarkako libreak[34]
  • 2017 − Rim Wall, Canadian Rockies − Pinko (5.10). Bakarkako librea lehen aldiz[35]
  • 2017 − Echo Canyon, Canadian Rockies − Tall Storey (5.11c) Bakarkako librea lehen aldiz[36]
  • 2018 − Mount Slesse, Cascade Range – Northeast Buttress, Bakarkako librea lehen aldiz neguan, 2. Neguko igoera, Bakarkako librea lehen aldiz neguan (5.9+)[37]
  • 2018 − The Theft, British Columbia, Canada. (M7 WI6+) Bigarren igoera[38]
  • 2018 − Jupiter Shift on Station-D, Slesse Cirque[39]
  • 2018 − Ipar auroegia Main Tower, Mendenhall Towers. Lehen igoera[40]

Bizitza pertsonala[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Leclercek ahizpa nagusi bat zuen, Bridgid-Anne Dunning, eta ahizpa txiki bat, Kellyn Kavanagh. Columbia Britainiarreko Fraser haranean hazi zen, Kanadan. Arreta-defizitaren eta hiperaktibitatearen nahastearekin diagnostikatua zegoen.[41]

Squamish herrian bizi zen Brette Harrington neska-lagunarekin, berau ere, eskalatzaile eta alpinista.[42] Bikotea Squamish-ean ezagutu zen 2012an, eta, 2016. urtean, Hidden Dragon (5.12b) Chinese Puzzle Wall-en kokatua dagoen Slesse mendiaren aurrean.[42]

2021ean The Alpinist izeneko dokumentala estreinatu zen, Leclerc-en bizitzari eta eskaladei buruzkoa.[26][24]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ Skenazy, Matt. (2018-06-19). «The Last Days of Marc-André Leclerc» Outside Online (Outside Online).
  2. ↑ Copeland, Drew. «The Calculated Madness of Marc-Andre Leclerc» Climbing (Climbing).
  3. ↑ a b Threndyle, Steven. (April 2018). Canadian alpinist Marc-André Leclerc was among the world's best. The Globe and Mail.
  4. ↑ Marc-Andre Leclerc escala tres vías (70 largos) en solo integral en el día. .
  5. ↑ Colin Haley y Marc-André Leclerc abren ‘Directa de la mentira’ al Cerro Torre. .
  6. ↑ Van Leuven, Chris. «Marc-Andre Leclerc Solos Cerro Torre's Corkscrew Route» Alpinist.
  7. ↑ Impresionante solo de Marc-André Lecrec por la “Corkscrew” del Cerro Torre. .
  8. ↑ Marc-André Leclerc Solos Corkscrew on Cerro Torre. .
  9. ↑ Leclerc, Marc. «Marc-Andre Leclerc» Marc-Andre Leclerc (Blogspot).
  10. ↑ Copeland, Drew. «The Calculated Madness of Marc-Andre Leclerc» Climbing (Climbing).
  11. ↑ Ives, Katie "Off Route and Out of Time − The Sharp End, Alpinist 56" The Alpinist. Retrieved February 2020
  12. ↑ Leclerc, Marc. «Marc-Andre Leclerc» Marc-Andre Leclerc (Blogspot).
  13. ↑ Marc-Andre Leclerc escala en solitario la Emperor Face del Mt. Robson. .
  14. ↑ Entrevista a Marc-André Leclerc. .
  15. ↑ Marc-André Leclerc hace la primera invernal en solitario a la Torre Egger. .
  16. ↑ Carpenter, Hayden. (2016-09-28). «Marc-André Leclerc Solos Patagonia's Torre Egger in Winter» Rock and Ice.
  17. ↑ Van Leuven, Chris. «Remembering Alpinists Marc-André Leclerc and Ryan Johnson» Climbing.
  18. ↑ Adiós a Marc-André Leclerc, un alpinista puntero de su generación. .
  19. ↑ Marc-André Leclerc y Georges Johnson, desaparecidos en las Torres de Mendenhall. .
  20. ↑ Threndyle, Steven. (April 2018). Canadian alpinist Marc-André Leclerc was among the world's best. The Globe and Mail.
  21. ↑ a b Skenazy, Matt. (2018-06-19). «The Last Days of Marc-André Leclerc» Outside Online (Outside Online).
  22. ↑ Her boyfriend died mountain climbing. A new film about their lives brings back the heartbreak. .
  23. ↑ Adiós a Marc-André Leclerc, un alpinista puntero de su generación. .
  24. ↑ a b ‘The Alpinist’, la superproducción sobre Marc-André Leclerc que dará que hablar. .
  25. ↑ Helander, Clint "North Face of Main Tower: Tracing the Steps of a Final Climb in the Mendenhalls" The American Alpine Club. Retrieved February 2020.
  26. ↑ a b Wollaston, Sam. (2021-09-23). «On thin ice: how The Alpinist captured the terrifying climbs of Marc-André Leclerc» the Guardian.
  27. ↑ .
  28. ↑ Aipuaren errorea: Konpondu beharreko erreferentzia kodea dago orri honetan: ez da testurik eman slesse izeneko erreferentziarako
  29. ↑ Aipuaren errorea: Konpondu beharreko erreferentzia kodea dago orri honetan: ez da testurik eman patagonia izeneko erreferentziarako
  30. ↑ Carpenter, Hayden "Marc-André Leclerc Solos Corkscrew on Cerro Torre" Rock and Ice. Retrieved February 2020
  31. ↑ "New Hard Big Alpine Rockies Climb by Marc-Andre Leclerc and Luka Lindic" Gripped: The Climbing Magazine. Retrieved February 2020
  32. ↑ Ives, Katie "Off Route and Out of Time − The Sharp End, Alpinist 56" The Alpinist. Retrieved February 2020
  33. ↑ Carpenter, Hayden "Marc-André Leclerc Solos Patagonia's Torre Egger in Winter" Rock and Ice. Retrieved February 2020
  34. ↑ "Leclerc Quickly Free-Solos Big Rockies Routes" Gripped: The Climbing Magazine. Retrieved February 11th, 2020
  35. ↑ Aipuaren errorea: Konpondu beharreko erreferentzia kodea dago orri honetan: ez da testurik eman gripped_obit2 izeneko erreferentziarako
  36. ↑ Aipuaren errorea: Konpondu beharreko erreferentzia kodea dago orri honetan: ez da testurik eman gripped_obit3 izeneko erreferentziarako
  37. ↑ Franz, Derek "Good conditions result in new winter ascents of Slesse's Navigator Wall and satellite peaks" The Alpinist. Retrieved February 2020
  38. ↑ "Hard B.C. Mixed Route "The Theft" Gets Second Ascent" Gripped: The Climbing Magazine. Retrieved February 2020
  39. ↑ "Jupiter Shift is New West Coast Alpine Mixed" Gripped: The Climbing Magazine. Retrieved February 2020.
  40. ↑ Helander, Clint "North Face of Main Tower: Tracing the Steps of a Final Climb in the Mendenhalls" The American Alpine Club. Retrieved February 2020.
  41. ↑ El mejor alpinista del siglo era un desconocido. .
  42. ↑ a b Copeland, Drew. «The Calculated Madness of Marc-Andre Leclerc» Climbing (Climbing).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Marc-André_Leclerc&oldid=9532789"(e)tik eskuratuta