Multzo finitu

Wikipedia, Entziklopedia askea

Matematikan, multzo finitua elementu kopurutzat zenbaki arrunt bat duen multzoa da. Adibidez

bost elementuko multzo finito bat da. Multzo finito baten elementu kopurua zenbaki natural bat da (integral ez-negatiboa) eta multzoaren kardinalitatea definitzen du. Finitua ez den multzo bat multzo infinitu bat da. Adibidez honakoa multzo infinitu bat da:

Multzo finitoak bereziki garrantzitsuak dira konbinatorian, kontaketaren ikerketa matematikoan.

Multzo finituak konbinatorian[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Konbinatorian, multzo finituak definitzeko beste irizpide bat ere erabiltzen da. Alegia, A multzoa finitua izango da A = Ǿ bada edo existitzen bada arrunta den n zenbaki bat zeinentzako A multzoa eta multzoa ekipotenteak diren. Kasu honetan ere, aipatutako beste irizpidearen kasuan gertatzen zen bezala, A multzoa infinitua izango da finitua ez bada.

Multzo finituen kardinalak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Multzo hutsaren kardinala 0 dela esaten da. A eta multzoak ekipotenteak direnean, n hori izango da A-ren kardinala, eta bezala adieraziko dugu.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]