Paulina Urrutia

Wikipedia, Entziklopedia askea

 

Paulina Urrutia

kultura ministro

Bizitza
JaiotzaSantiago1969ko urtarrilaren 15a (55 urte)
Herrialdea Txile
Familia
Ezkontidea(k)Augusto Góngora (en) Itzuli
Hezkuntza
HeziketaTxileko Pontifize Unibertsitate Katolikoa
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakaktorea eta politikaria
IMDB: nm0882109 Edit the value on Wikidata

Paulina Marcela Urrutia Fernández (Santiago, 1969ko urtarrilaren 15a) txiletar aktore, akademiko, zuzendari, buruzagi sindikal eta politikaria da. Kulturaren eta Arteen Kontseilu Nazionaleko ministro izan zen Michelle Bachelet presidentearen lehen gobernuan 2006 eta 2010 bitartean.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erdi mailako familia batean jaioa, Txileko hiriburuko San Migel komunan hazi zen.[1] Bere gurasoek, Luis Bernardo Urrutia Guerrak eta Flor Fernández Braccesik, administrazio publikoan lan egiten zuten eta banandu egin ziren hamabost urte zituela.[2] Compañía de María de Seminario ikastetxean egin zituen ikasketak, Probidentzia Eskolan.[1][3]Antzerkiarekiko lehen hurbilketa neska zela izan zuen, ikastetxeko tailer batean.[4] Geroago, bigarren hezkuntza amaituta, Txileko Unibertsitate Katoliko Pontifizioan sartu zen antzerki diziplina ikasten.[5]

Oso goiz hasi zen lanean. Lehenengo antzezlana 1987an izan zen, Esperando la carroza, Raúl Osoriok zuzenduta.[1] Telebistako bere ibilbidea Txileko Telebista Nazionaleko (TVN) telesail batean hasi zen, 1989an, Sonia Füchs produkzio-etxeak egindako gonbitari esker; Juanita Fernández Solar arrakastaz interpretatu zuen, Teresa de los Los Andesen izenarekin, eta Txileko lehen neska santua izendatu zuten geroago.[4][6]

Urtebete geroago, TVNn ere hartu zuen parte, El milagro de vivir saioan, lehen telenobelan. 1994an, Jaque Mate telesaila protagonista izan ondoren, Txileko Unibertsitate Katolikoko (UC TV) Telebista Korporazioan sartu zen, eta bertan egon zen 2002ra arte. Garai hartatik, nabarmentzekoa da Sarita Mellafe, Fuera de control, Txileko telebistako gaizkile onenetakotzat jotzen duena.[7] 2003an TVNra itzuli zen Puertas adentro telenobelan parte hartuz, baina UC TVra itzuli zen, eta han Tentazio eta Gatas & tuercas-en parte hartu zuen.[6] 1993an hasi zen zineman, Gustavo Graef Marino errealizadore lokalaren Johnny cien pesos filmean.

Urrutia berehala sartu zen mundu politikoan, Txileko Aktoreen Sindikatuan (Sidarte) aktiboki parte hartu baitzuen, eta idazkari nagusi eta presidente izatera iritsi zen (2001).[3][5][6] Michelle Bacheleten lehen gobernuan, Kulturaren eta Arteen Kontseilu Nazionaleko lehendakari izendatu zuten 2006an (beste herrialde batzuetako kultura-ministroaren pareko kargua Txilen).[1][5][6]

Ministro gisa, jabetza intelektualari buruzko legearen erreforma-proiektua egin eta eztabaidatu zen. Proiektu hori aho batez onartu zuen Kongresu Nazionalak 2010eko urtarrilaren 13an, eta 20.435 Lege gisa aldarrikatu zen urte horretako maiatzaren 4an, Sebastián Piñeraren Gobernuan.[8]

2016ko maiatzean, Camilo Henríquez antzokiaren zuzendaritza hartu zuen, eta Ramón Griffero antzerkigilearen lekua betez. Augusto Góngora kazetari, produktore eta zuzendariaren alarguna da (h.2023). 2016ko ekainaren 17an ezkondu ziren. Ez zuten seme-alabarik izan.[9]

Filmografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Zinema[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Filmak
Urtea Filmea Rola Zuzendaria
1993 Johnny cien pesos Patty Gustavo Graef-Marino
1996 El encierro Olga Marcelo Ferrari
1999 No tan lejos de Andrómeda América Juan Vicente Araya
2003 Carga vital Engracia Sebastián Campos
2004 Cachimba Lucy Silvio Caiozzi
2004 Tendida, mirando las estrellas Nieves Andrés Racz
2006 Fuga Macarena Sancho Pablo Larraín
2007 La gravedad del púgil Nancy Jorge Mella
2016 Prueba de actitud Ministra de Educación Fabrizio Copano
2016 Camaleón Paulina Jorge Riquelme Serrano
2020 Tengo miedo torero Clara Rodrigo Sepúlveda
2023 La memoria infinita Bere burua Maite Alberdi

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. a b c d Revista Paula, Santiago, 22 de abril de 2006, p.52
  2. «Anales de la República; Paulina Urrutia Fernández» www.anales.cl 2019.
  3. a b Revista Ya de El Mercurio, 3 de noviembre de 1993, p.8
  4. a b Revista Siete + 7, Santiago, 9 de agosto de 2002, p.30
  5. a b c El Mercurio, 11 de octubre de 2009, p.D4
  6. a b c d Diario Siete, Santiago, 31 de enero de 2006, p.27
  7. Fotech
  8. Biblioteca del Congreso Nacional de Chile, ley sobre propiedad intelectual
  9. | Fallece Augusto Góngora

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]