Rebecca Saunders
| Rebecca Saunders | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Londres Handia, 1967ko abenduaren 19a (56 urte) |
| Herrialdea |  Erresuma Batua |
| Bizilekua | Berlin |
| Hezkuntza | |
| Heziketa | Edinburgheko Unibertsitatea 1997) Doktoretza : music composing (en)  Hochschule für Musik Karlsruhe (en) (1991 - 1994) |
| Hezkuntza-maila | doktoretza |
| Hizkuntzak | ingelesa |
| Irakaslea(k) | Wolfgang Rihm Nigel Osborne (en) |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | musikagilea eta classical violinist (en) |
| Lantokia(k) | Berlin |
| Enplegatzailea(k) | Konzerthaus Dortmund (en) (2005 - 2006) Hanover University of Music, Drama and Media (en) (2013 - |
| Lan nabarmenak | ikusi
|
| Jasotako sariak | ikusi
|
| Kidetza | Berlingo Arteen Akademia Bavariako Arte Ederren Akademka Saxon academy of arts (en) |
| Genero artistikoa | Neue Musik (en) 21st-century classical music (en) |
| Musika instrumentua | biolina |
| Diskoetxea | WERGO (en) Kairos (en) col legno (en) |
| rebeccasaunders.net | |
      | |
Rebecca Saunders (Londres, Erresuma Batua, 1967ko abenduaren 19a) Berlinen bizi eta lan egiten duen musikagile britainiarra da. Sari ugari jasotakoa da.[1][2]
Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Saundersek biolina eta konposizioa ikasi zituen Edinburgoko Unibertsitatean, eta Konposizioan doktoratu zen 1997an. Truke Akademikorako Alemaniako Zerbitzuan (DAAD) bekadun gisa, Wolfgang Rihmekin ikasi zuen 1991tik 1994ra Hochschule für Musik Karlsruhe-n; Nigel Osbornek bere doktore-tesia gainbegiratu zuen.
2010ean eta 2012an, Darmstadten Udako Nazioarteko Ikastaroetan eman zituen eskolak, eta Konzerthaus Dortmunden bizi izan zen 2005etik 2006ra, Staatskapelle Dresden 2009tik 2010era, eta Huddersfieldeko Musika Garaikidearen Jaialdia, 2010ean.[3]
Bere musika mundu osoko talde garrantzitsuek interpretatu dute, besteak beste, Ensemble Musikfabrik, Klangforum Wien, Ensemble Modern, Quatuor Diotima, Ensemble Dal Niente, Arditti Quartet, Ensemble Resonanz, Ensemble Recherche, ICE, Neue Vocalsolisten, Ensemble Remix eta BBC Symphony Orquesta.[4]
Musika[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Saundersen musikaren ezaugarriak dira tonu mugatuko materiala eta tinbrearen konplexutasun zabala.[5] Txunditu egiten dute instrumentistek sortutako erresonantziek eta zarata arraroek, hala nola, arku-aldaketa baten urratzeak, piano edo harpa baten pedalen zarata gorrak, eta hari instrumentu baten diapasoiaren ezkerreko eskuaren kolpeak eta irristatzeak.[6] Sortzen dituen soinuen sotiltasun eta berezitasuna dela eta, Saundersek testu-azalpen luzeak ematen ditu partitura askotan, interpreteak sortu nahi duen efektu bakoitza deskribatzeko.[6] Saundersen musikaren zati handi bat tonu bakar batean oinarritzen da, edo, batzuetan, musikaren atal handiak menderatzen dituen tonu-bilduma txiki batean.
Rebecca Saundersek espazio fisikoa ere aztertu du bere musikan. Huddersfieldeko Musika Garaikidearen Jaialdirako elkarrizketa batean honelaxe deskribatu zuen bere musika:
Niretzat, benetan garrantzitsua da entzuleak soinuaren, tinbrearen, kolorearen, masaren, pisuaren, soinuaren fisika magikoa sentitzea. Horregatik sentitzen dut lanean ari naizela, ia material desberdinekin lan egiten duen eskultore batek bezala. Bere musikaren “masa eta pisua” deskribatu eta bere artea eskultura batenarekin konparatzean, soinua plano fisiko batera eramaten saiatzen da. Gainera, chroma eta antzeko obretan, entzulea gonbidatzen du espazio fisikoak entzuleen esperientzian duen eragina aztertzera.[3]
Kritika[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Musika artistikoko lan onenei buruzko Classic Voice-ren 2017. urteko inkesta batean, 2000. urteaz geroztik, Saundersen konposizioak hirugarren boto kopuru handiena jaso zuen (30). Boto horiek Georg Friedrich Haas (49) eta Simon Storen Andersenek (35) baino ez zuten gainditu.[7] 2019an, The Guardian egunkariko idazleek Skin (2016) lana jo zuten 2000. urteaz geroztik musika artearen hamaseigarren lan handientzat, eta Tom Servicek hauxe idatzi zuen: "Saunders musika-tresnen barne-munduan barneratzen da, Fraser-en ahotsaren alorraren barruan [...], eta sentimendu handiko mundua aurkitzen du".
Lanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Behind the Velvet Curtain (1991–92), tronpeta, harpa, piano eta biolontxelorako
- Trio (1992), klarinete, biolontxelo eta pianorako.
- Mirror, mirror on the wall (1993–94), pianorako
- The Under Side of Green (1994), klarinete, biolin eta pianorako.
- Molly's Song 1—crimson (1995), hamabi bakarlarirentzat, metronomoa, txilibitua, musika-kaxa eta zuzendaria
- Molly's Song 2—a shade of crimson (1995), ahots, biola, flauta, altzairuzko harizko gitarra eta irismen laburreko erradioetarako
- Molly's Song 3—shades of crimson (1995), flauta altu, biola, altzairuzko gitarra, lau irrati eta musika-kaxarako
- Duo (1996), biolin eta pianorako
- Into the Blue (1996), klarinete, fagot, biolontxelo, kontrabaxu, piano eta perkusiorako.
- ditroic seventeen (1996), pianorako, bi perkusionista, bi bikoitz, akordeoi eta gitarra elektrikorako
- G and E on A (1996-97), musika atarirako eta 27 musika kaxarako
- String Quartet (1997)
- QUARTET (1998), pianorako, klarinete laurako ,klarinete baxurako, kontrabaxurako eta esku soinurako
- cinnabar (1999), biolinerako, tronpetarako eta multzorako
- duo four – two exposures (2000–01), tronpeta bakarrerako, perkusio eta orkestrarako baino ez
- albescere (2001), hamabi tresna eta bost ahotserako
- Chroma (I–XIX) (2003–13),16 interpretatzailerentzat
- vermilion (2003), klarinete, gitarra elektriko eta txelorako
- insideout (2003), hauentzat: zurezko haizeak, letoia, tinpania, perkusioa, pianoa, sokak, eskusoinua, gitarra elektrikoa — instalazio koreografikoan jartzeko musika, Sasha Wur taldearen eskutik
- blaauw (2004), tronpeta bikoitzerako
- Choler (2004), piano bikoitzerako
- Miniata (2004), esku soinu, piano, abesbatza eta orkestrarako
- Crimson (2004-05), pianorako
- Fury I (2005), kontrabaxurako
- Blue and Gray (2005), bi kontrabaxurako
- rubricare (2005), soka eta organorako
- rubricare (2005), barokako orkestrarako
- A Visible Trace (2006), zenbait solista eta gidarirentzat
- Traces (2006-09), orchestrarako
- Soliloquy (2007), sei ahotsetarako, a capella
- Stirrings Still I (2007), flauta alturako, oboerako, klarineterako, pianorako eta kontrabaxurako
- Stirrings Still II (2008), sei jotzailerentzat: flauta garairako, oboerako, klarineterako, krotaletarako, pianorako eta kontrabaxurako.
- Company (2008), tenorearentzat, tronpetarako, biolontxelorako, akordiorako eta gida elektrikorako
- Disclosure (2008), bost jotzailerentzat: klarinete baxu, tronpeta, tronboi, piano eta biolinerako
- murmurs (2009), hamar jotzailerentzako nahasketa
- Fury II (2010), Kontzertua kontrabaxu eta ensenblerako
- To and fro (2010), biolin eta oboerako
- Stratum (2010), orchestrarako
- Stasia I (2011), 16 bakarlarirentzako collage berezia
- Stasis collective (2011-16), 23 musikarirentzako collage berezia
- Stasia II (2011-14), tronpeta, oboe, perkusio eta pianorako kuartetoa
- Caerulean (2011), klarinete baxurako
- Dialogue (2011), biola eta perkusiorako
- Neither (2011), 2 tronpeta bikoitzerako
- Stirrings (2011), bederatzi jotzailerentzat: flauta altua, klarinetea An (boehm sistema), oboea, krotalak (goiko zortziduna 2 arku biolontxelo), pianoa (handia), harpa, biolontxeloa (IV scordatura), kontrabaxu bikoitza (bost soka, V scordatura).
- Still (2011), biolin and orkestrarako
- Ire (2012), Biolontxelo, hari eta perkusiorako kontzertua.
- Fletch (2012), hari-laukoterako
- Shadow (2013), pianorako
- ...waters making moan (2013), esku soinurako
- Solitude (2013), biolontxelorako
- Void (2013–14), bi perkusionistentzat eta ganbera-orchestrarentzat
- Alba (2014), tronpeta eta orkestrarako
- Six for AK (2015), 2 perkusionistarentzat, pianoa (2 jotzaile), gitarra (altzairuzko sokak) eta harpa
- White (2015, berrikusia 2016), tronpeta-kanpai bikoitz hutserako
- Skin (2016), soprano eta ensemblerako
- Myriad (2015–2016) soinu-instalazioa 2464 musika-kutxako mekanismo berberak
- Still / Aether/ Alba (2020)
- Solo - Klangforum Wien (2021)
Sariak eta aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Besteak beste, sari hauexek jaso ditu:[8][9]
- Berlingo Arte Akademiaren Busoni Saria, Babesletza saria (1994)
- Ernst von Siemens konpositoreen saria (1996)
- Schleswig-Holsteinen Musika Jaialdiko Hindemith saria (2003)
- KARen konposizio-saria eta Mauricio Kagicio 2015 Musika saria.
- 2019an Ernst von Siemens Musika saria irabazi zuen (sari nagusia), bigarren emakumea eta lehen emakume musikagilea.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ «Rebecca Saunders, Artistas, El Compositor Habla, Música contemporánea, compositores. Ruth Prieto.» www.elcompositorhabla.com.
- ↑ Clements, Andrew. (2019-09-12). The best classical music works of the 21st century. ISSN 0261-3077..
- ↑ a b «Huddersfield Contemporary Music Festival : the UK's largest international festival of new and experimental music // Pulling threads of sound: Rebecca Saunders interviewed» web.archive.org 2010-09-22.
- ↑ «Composer | Edition Peters UK» www.editionpeters.com.
- ↑ «Rebecca Saunders, la incansable exploradora» Mundoclasico.com.
- ↑ a b Adlington, Robert. (Fall 1999). «The Music of Rebecca Saunders: Into the Sensuous World» The Musical Times 140 (1868): 48–56. doi:..
- ↑ «A music referendum» Ricordi.
- ↑ Amling, Ulrich. (2019-01-17). Berliner Komponistin erhält Ernst-von-Siemens-Musikpreis. Berlin.
- ↑ Brown, Mark. (2019-01-17). British composer Rebecca Saunders wins Ernst von Siemens Music prize. London.
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q448111