Frijitu

Wikipedia, Entziklopedia askea
Frijituak.

Frijitzea sukaldaritzako teknika bat da. Tenperatura altuan dagoen koipe ugaritan, osagaia edo elikagai bat bere horretan edo estalita (irineztatuta edo birrineztatua...) murgildu eta kozinatze motza emateari esaten zaio, kanpotik zarakar gorritua eta barrutik bigun eta hezea gelditzeko.

Osagaia estalkiarekin edo ez + koipe oso beroa + kozinatze motza + kurruskari kanpotik heze barrutik

Erabilera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Aholkuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Zarakarra egiteko osagaiak irineztatu, arrautzaztatu edo birrin daitezke edo orly eta tenpura oreetan estali, frijitu aurretik. Osagaiak lehorrak badira, estalkirik gabe ere friji daitezke.
  • Oliba edo ekilore olio garbia erabili.
  • Gurinarekin egin nahiko bagenu, honi gazura kenduz argitu egin beharko litzateke, frijitzeko garaian berriz, tenperatura zaindu koipe hau lehenago erretzen baita.
  • Beti azken momentuan frijitu eta azkar jan, bestela zarakarra bigundu eta karraska galduko du.
  • Frijitzeko olio kopuruak handia behar du izan eta oso beroa. Ez sartu inoiz osagai ugari batera. Honek olioaren tenperatura azkar jaistea ekarriko baitu eta osagaiak ez dira gorrituko, zenbaitetan baita puskatu ere.
  • Frijitzeko garaian, ez inoiz zulatu osagaia.
  • Frijitu ondoren, osagaiak xukatzeko metodoa erabili. Paper xurgatzailea, zerbitzatuko ez dugun beste plater edo ontzi bat.

Teknika hau aplikatzen zaien prestaketak oso zaporetsuak izaten dira, baita kaloria askokoak ere.

Tresneria[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]