Asetasun

Wikipedia, Entziklopedia askea

Asetasuna asetzeko tasuna da, hau da, zerbaitek beste zerbait hartzeko, konbinatzeko, gorpuzteko, nahasteko edo disolbatzeko tasuna, harik eta gehiago eranstea ezinezkoa izan arte. Horrela asea edo asegabea izan daiteke. Kontzeptu hau eremu askotan erabiltzen da: