Emmanuelle Béart: berrikuspenen arteko aldeak

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
t Robotak {{Commonskat}} gehitu du. Txantiloiak commons:category:Emmanuelle Béart lotu du, Wikidataren arabera.
No edit summary
1. lerroa: 1. lerroa:
[[Fitxategi:Emmanuelle Béart 2004.jpg|thumb|alt=Emmanuelle Béart|Emmanuelle Béart (2004)]]
[[Fitxategi:Emmanuelle Béart 2004.jpg|thumb|alt=Emmanuelle Béart|Emmanuelle Béart (2004)]]


Frantses antzezlea (Saint-Tropez, 1963). Guy Béart abeslari eta musikagilearen alaba. Lehenengo filma ''Demain les mômes'' (1976) izan zen. Ikasketak Kanadan egin zituen. Han, Robert Altman zinemagilea ezagututa, antzezle egitea erabaki zuen. Frantziara itzuli zenean, arte dramatikoko eskolak hartu zituen, eta telebistan aritu zen gero. Caroline Hupperten telefilm batean, Maria Antonietaren papera egin zuen. Antzerkian, Marivaux, Molière eta Anouilhen lanak antzeztu zituen. Zinemari dagokionez, Bigarren Antzezle Onenaren Cesar saria eman zioten Claude Berriren ''Manon des sources'' (1986) lanagatik. 1989an, arrakasta handia lortu zuen Yannick Bellonen ''Les Enfants du désordre'' lanarekin. Lan horretan, bazterturik bizi den pertsonaia bat lehenera etortzen da antzerkiari esker. Ondoren egin zituen ''La Belle Noiseuse'' (1991), ''Un coeur en hiver'' (1992), ''Nelly et M. Arnaud'' (1995), ''L'Enfer'' (1994) eta ''Une femme française'' (1995). 2002, Europako Zinemaren Saria eta Berlinaleko Zilarrezko Hartza irabazi zituen ''Huit Femmes'' filmari esker.
Frantses antzezlea (Saint-Tropez, 1963). Guy Béart abeslari eta musikagilearen alaba. Lehenengo filma ''Demain les mômes'' (1976) izan zen. Ikasketak Kanadan egin zituen. Han, Robert Altman zinemagilea ezagututa, antzezle egitea erabaki zuen. Frantziara itzuli zenean, arte dramatikoko eskolak hartu zituen, eta telebistan aritu zen gero. Caroline Hupperten telefilm batean, Maria Antonietaren papera egin zuen. Antzerkian, Marivaux, Molière eta Anouilhen lanak antzeztu zituen. Zinemari dagokionez, Bigarren Antzezle Onenaren Cesar saria eman zioten Claude Berriren ''Manon des sources'' (1986) lanagatik. 1989an, arrakasta handia lortu zuen Yannick Bellonen ''Les Enfants du désordre'' lanarekin. Lan horretan, bazterturik bizi den pertsonaia bat lehenera etortzen da antzerkiari esker. Ondoren egin zituen ''La Belle Noiseuse'' (1991), ''Un coeur en hiver'' (1992), ''Nelly et M. Arnaud'' (1995), ''L'Enfer'' (1994), ''Une femme française'' (1995) eta ''[[Mission: Impossible (filma)|Mission: Impossible]]''. 2002, Europako Zinemaren Saria eta Berlinaleko Zilarrezko Hartza irabazi zituen ''Huit Femmes'' filmari esker.
== Erreferentziak ==
== Erreferentziak ==
{{commonskat}}
{{commonskat}}

10:51, 5 ekaina 2014ko berrikusketa

Emmanuelle Béart
Emmanuelle Béart (2004)

Frantses antzezlea (Saint-Tropez, 1963). Guy Béart abeslari eta musikagilearen alaba. Lehenengo filma Demain les mômes (1976) izan zen. Ikasketak Kanadan egin zituen. Han, Robert Altman zinemagilea ezagututa, antzezle egitea erabaki zuen. Frantziara itzuli zenean, arte dramatikoko eskolak hartu zituen, eta telebistan aritu zen gero. Caroline Hupperten telefilm batean, Maria Antonietaren papera egin zuen. Antzerkian, Marivaux, Molière eta Anouilhen lanak antzeztu zituen. Zinemari dagokionez, Bigarren Antzezle Onenaren Cesar saria eman zioten Claude Berriren Manon des sources (1986) lanagatik. 1989an, arrakasta handia lortu zuen Yannick Bellonen Les Enfants du désordre lanarekin. Lan horretan, bazterturik bizi den pertsonaia bat lehenera etortzen da antzerkiari esker. Ondoren egin zituen La Belle Noiseuse (1991), Un coeur en hiver (1992), Nelly et M. Arnaud (1995), L'Enfer (1994), Une femme française (1995) eta Mission: Impossible. 2002, Europako Zinemaren Saria eta Berlinaleko Zilarrezko Hartza irabazi zituen Huit Femmes filmari esker.

Erreferentziak

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Emmanuelle Béart Aldatu lotura Wikidatan