Orientazio (hezkuntza)

Wikipedia, Entziklopedia askea
Beste esanahi batzuen berri izateko, ikus: «Orientazio (argipena)»

Hezkuntzan, orientazioa da, irakaskuntzaz haraindi, ikasleei laguntza ematen dion lanbide eta funtzio psikopedagogikoa. Arlo zenbaitetan banatzen da, hala nola, ikasleari bere hezkuntza-ibilbidean dituen aukerei buruzko informazioa eskaini eta aukeraketa horretan laguntzea, ikaskuntza-prozesuan laguntza eskaintzea, bere garapen pertsonala bultzatzea eta ikasleen aniztasunean beraien arteko harremanak kudeatzea, helburu orokorra pertsonaren nortasuna garatzea izanik.

Eredu zenbait proposatu da orientatzailearen lana gidatzeko: banako ereduan laguntza indibidualizatua eskaintzen zaio ikasleari, gehienetan elkarrizketen bitartez; programa-eredua, non sor daitezkeen arazoak aurreikusi eta horietarako prebentzioa proposatzen den eta, azkenik, kontsulta-eredua, non irakasle eta hezkuntzako beste eragileei aholkularitza eta prestakuntza eskaintzen zaion, ikasleari laguntza beraiek eman diezaioten[1].

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. (Gaztelaniaz) Bisquerra, Rafa. (2005). «Marco Conceptual de la Orientación Psicopedagógica» Revista Mexicana de Orientación Educativa..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Hezkuntza Artikulu hau hezkuntzari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.