Zentauro
Artikulu hau greziar mitologiako zentauroari buruzkoa da, beste esanahietarako ikus: Zentauro (argipena)
Zentauroa Antzinako Greziako elezaharren arabera, gorputzaren erdia gizonarena eta beste erdia zaldiarena zituen izakia zen, Peliongo eta Arkadiako mendietan bizi zena.
Zentauroak iturrien eta haizearen espiritutzat hartuak ziren. Elezahar batzuen arabera Ixion eta Nefeleren ondorengoak ziren eta orokorrean, gaiztoak eta maltzurrak ziren, beren animalia-espirituak gidatzen baitzituen.
Lapitekin izandako borrokengatik dira ezagunak: lapiten errege eta Ixionen ondorengoa zen Piritooren ezkontzara joan eta haren emaztea bahitzeko ahaleginak egin zituzten. Lapitek menderatu eta Pelion mendira bidali zituzten.
Elezahar batzuen arabera baziren zentauro onginahiak ere, Kiron, esaterako, jainkoen eta izakien adiskide zena.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
