Biziaren jokoa

Biziaren jokoa John Horton Conwayk britainiar matematikariak 1970ean diseinatutako automata zelular bat da. Zero jokalariko jokoa da, eta hasierako egoera batek zehazten du haren bilakaera, esku-hartze gehigarririk gabe. Turing sistema osoa da, eta beste edozein Turing makina simula dezake.

Argitaratu zenetik, interes handia piztu du, patroien bilakaeraren aldakortasun handia dela eta. Bizitzaren jolasa emergentzia- eta autoantolaketa-eredu ona dela uste da. Interesgarria da zientzialarientzat, matematikarientzat, ekonomialarientzat eta beste batzuentzat eredu konplexuak arau oso sinpleak ezartzearen ondorio izan daitezkeela ikustea.

Biziaren jokoak hasierako posizio jakin batzuetatik datozen patroi aitortuak ditu. Argitaratu eta gutxira, R pentaminoa, planeatzailea edo ibiltaria eta eztandatzailea (leherketa baten hedatze-uhina eratzen duten zelulak) aurkitu ziren, eta horrek interes handiagoa piztu zuen jokoarekiko. Haren ospeari lagundu zion miniordenagailu merkeen belaunaldi berri bat merkaturatzen ari zenean argitaratu zelako. Horrek esan nahi zuen orduak eman zitezkeela makina batzuetan, gauez ez baitziren erabiliko.

Zale askorentzat, programazio-erronka eta CPUko zikloak erabiltzeko modu dibertigarria baino ez zen biziaren jokoa. Beste batzuentzat, ordea, jokoak konnotazio filosofiko gehiago hartu zituen.

Kanpo estekak

• Datuak: Q244615
• Multimedia: Game of Life / Q244615