De Moivre-Laplace teorema

Wikipedia, Entziklopedia askea

Probabilitate teorian, De Moivre-Laplace teoremak banaketa binomial batean n saiakuntza-kopurua aski handia denean, probabilitate binomialak banakuntza normalaren bitartez nola hurbiltzen diren frogatzen duen teorema bat da. Horren arabera probabilitate binomialak banaketa normalarekin hurbildu daitezke, p 0 edo 1 ez den baldintzarekin. Limitearen teorema zentralaren kasu berezia da.

Teorema[aldatu | aldatu iturburu kodea]

zorizko aldagaiak banaketa bati jarraitzen badio, n parametroa infiniturantz jotzean, honako hau betetzen da, non banaketa normal estandarraren banaketa-funtzioa den:

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]