Estrategia militar
Estrategia militarra erakunde militarrek finkatutako helburuak lortzeko erabilitako planteamendu orokorra da.[1]
Estrategia militarra gerra-kanpainen planeamenduaz eta zuzendaritzaz arduratzen da, baita indar armatuen mugimendu eta antolaketa estrategikoaz ere. Estrategia militar modernoaren aitak, Carl von Clausewitzek, honela definitu zuen: "gerraren amaiera lortzeko guduen erabilera".[2] Hala, estrategiaren baitan, helburu politikoei lehentasuna ematen zien helburu militarren aldean, eta gai militarren gaineko kontrol zibila babesten zuen.
«Jenerals (strategos) ziur egon behar da egoera bere probetxuan ustiatu ahal izango duela, inguruabarrek eskatzen dutenaren arabera. Ez dago prozedura jakin batzuei lotuta.» Sun Tzureb Gerraren artearen 8. ataleko 9. bertsoa.
Gerra konbentzionaletan, helburua da operazio-eremuan tropak zuzentzea, borroka-eremura eraman arte. Gerraren artearen hiru alderdietako bat da, beste biak taktika militarra, hau da, plan militarrak eta borroka-indarren maniobrak behar bezala gauzatzea dira. Hirugarren osagaia logistika militarra izango litzateke, armadari eusteko eta haren prestasuna eta borrokarako gaitasuna ziurtatzeko.
Estrategia gerraren artearen funtsa bera da, arrakasta eztabaidaezinetara daramaten bide malkartsuen bortizkeria gidatzen duen jarraibidea da, operazio-eremuaren iluntasunak argitzen dituen argia, betiere lortu nahi duenaren, lortu nahi duenaren, etsaiak egiten duenaren eta horiek egiaztatzeko dituen bitartekoen zalantza etengabeaz arduratzen dena, eta estrategia are konplexuagoa denean.
Taktika eragiketa militarren exekuzio-arauen multzoa da, eta plan baten ikuskera estrategiaren xedea da, eta aurkariaren aurrean eta defentsiban aurkariaren aurrean tropa abantailatsuen erabilera taktikaren xedea da, eta zaila da taktika hori argi ulertzea; izan ere, arau multzo bat izan behar badute, doktrina-multzo bat osatzeko balio du, baina ezinezkoa da hura gainditzea.
Estrategian, ahalegina egin behar da etsaiaren komunikazioak ahal den neurrian kikilduz edo beldurtuz egin dadin, norberarenak azaldu gabe, eta armadak proposatutako helburua lortzeko egin behar dituen mugimendu-multzoari konbinazio estrategiko esaten zaio, gerraren izaeraren mende daudenak, hala nola iraingarriak, defentsiboak edo mistoak.
Arte militarraren beste zati bat estrategiarekin lotuta dago berez, eta gerraren politikaz ari gara. Politika horrek mugatzen ditu gerra nahitaezkoa edo saihestezina den kasuak, hura gauzatzeko aukeratu behar den operazio-antzokiaren eremua, eta aliantza eta neutraltasunen ikerketa aztertu edo lehentasunez aztertu behar du, eta etsaiaren aurka borrokatzen saiatu behar du, etengabe eta etengabe borrokatuz.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Gartner, Scott Sigmund, Strategic Assessment in War, Yale University Press, 1999. 163.or.
- ↑ Bassford, Christopher (2002). «Clausewitz and his Works». Consultado el 25 de mayo de 2010.
