Edukira joan

Intsonorizazio

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ganbera anekoikoa, soinua xurgatzeko erabiltzen dena.

Gela bat intsonorizatzeak kanpotik akustikoki isolatzea esan nahi du, eta horrek norabide bikoitza suposatzen du:

  1. Sortzen dugun soinuari kanpora atera ez dadin (saihestu kutsadura akustikoa)
  2. Saihestu kanpoko zaratari sartzea eta gelako soinua desitxuratzea.

Interesgarria da kontuan hartzea gela batean zarata maila murrizten bada, ondoko geletan ere murrizten dela, nahiz eta isolamendua bera hobetzen ez den.

Intsonorizazioari dagokionez, isolamendu akustikoa eta egokitzapen akustikoa bereizi behar ditugu kasu bakoitzean material eta teknika egokiak erabiltzeko:

  • Isolamendu akustikoak gela zarata sartzetik babesten du.
  • Bestalde, egokitzapen akustikoak aretoaren beraren akustika hobetzea du helburu, soinu-islaketen izaera eta kopurua, erresonantzia modalak, erreberberazio denbora eta abar bezalako parametroak kontrolatuz.

Oinarrizko zerbait isolatu beharreko gainazal mota beti kontuan hartzea da. Isolamendu ona izateko gainazal garrantzitsu bat hormak dira. Horma bat intsonorizatzeko bere puntu ahuletan, hutsuneetan, baoetan... arreta jarri behar dugu, zeren soinua gehien hedatzen diren lekuak baitira. Horma bateko bao tipikoak leihoak eta ateak dira, baita haien markoak ere. Horregatik da hain garrantzitsua hutsune horiek ezin hobeto zigilatzea.

Ingurunea intsonorizatzeko gehien erabiltzen diren elementuak hauek dira: beira artilea edo kortxoa.

Soinu-uhinak ezabatzeaz edo moteltzeaz gain, intsonorizazioak soinua bero bihurtzen du.

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]