Istorio sozial

Wikipedia, Entziklopedia askea

Istorio sozialak[1] pertsona autistei, batez ere haurrei, komunikazioaren ñabardurak hobeto ulertzen eta egoera ezberdinetan komunikatzen irakasteko baliabide metodologikoa da[2]. Nahiz eta jatorrizko formatua oinarrizko komunikazio-gaitasunak dituztenei zuzenduta egon, laguntza maila altua behar duten eta komunikazio-gaitasun eskasak dituzten pertsonentzat ere egokitu daiteke[3]. Besteak beste, istorio sozialak pertsona autistak elkarrekintza sozialerako eta ekitaldi publikoetarako prestatzeko modu gisa erabiltzen dira.

Metodo hau Carol Gray pediatrak sortu zuen 1990eko hamarkadaren hasieran[4]. Helburua informazioa partekatzea da, hau da, askotan gaiaren inguruan gertatzen diren gertaeren deskribapena eta gertaeraren helburua[5]. Istorio sozialak guraso, irakasle, gizarte-langile edo psikologo batek kontatu ditzake[6].

Istorio sozialak kontakizun sozial mota bat dira[7].

Autista ez diren pertsonei irakasteko kasuan, istorio sozialen erabilera oraindik ez da nahikoa aztertu[8].

Antzerkiaren Garapenerako Funtsak (TDF) istorio sozialak erabiltzen ditu, autismoaren espektroan dauden haur eta helduentzat antzerkia eskuragarriago izan dadin[9][10].

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ Sanz Uriarte, Iratxe. «Istorio Sozialak. Adimenaren teoria garatzeko baliabide metodologikoa Lehen Hezkuntzan Autismoaren Espektro Nahastari loturiko hezkuntza premia bereziak dituzten ikasleentzat» Deustuko Unibertsitatea 2014-05-19 (Noiz kontsultatua: 2024-02-12).
  2. ↑ (Ingelesez) Taylor, Lori Ashley. Dragonfly: A Daughter's Emergence from Autism: A Practical Guide for Parents. Simon and Schuster (argitaratze data: 2018-04-03), 98 or. ISBN 9781510732186. (Noiz kontsultatua: 2024-02-12).
  3. ↑ (Ingelesez) Hannah, Liz. (2001). Teaching Young Children with Autistic Spectrum Disorders to Learn: A Practical Guide for Parents and Staff in General Education Classrooms and Preschools. London: AAPC Publishing, 83 or..
  4. ↑ (Ingelesez) Tobik, Amy. «Social Stories for Autistic Children – The Ultimate Guide» Autism Parenting Magazine 2023-11-08 (Noiz kontsultatua: 2024-02-12).
  5. ↑ (Ingelesez) Kershaw, Penny; Beaney, Joy. (2006). Inclusion in the Secondary School Support Materials for Children with Autistic Spectrum Disorders (ASD). National Autistic Society, 40 or. ISBN 1905722028. (Noiz kontsultatua: 2024-02-12).
  6. ↑ (Ingelesez) Abraham, Michael; Irwin, Timothy. (2010). Educating the Young Child with Autism Spectrum Disorders, Grades PK - 3: Moving from Diagnosis to Inclusion to Education. Minneapolis: Key Education Publishing, 44 or. ISBN 9781602688766..
  7. ↑ (Ingelesez) Denning, Christopher. (2017). Developing Motor and Social Skills: Activities for Children with Autism Spectrum Disorder. Lanham: Rowman & Littlefield, 42 or. ISBN 978-1-4758-1764-5..
  8. ↑ (Ingelesez) Nichols, SL; Hupp, SD; Jewell, JD; Zeigler, CS. (2005). «Review of Social Story interventions for children diagnosed with autism spectrum disorders» Journal for Evidence-Based Practices for Schools 6 (1): 90-120..
  9. ↑ (Ingelesez) Piepenburg, Erik. «Program Hopes to Make Broadway Friendlier to Those With Autism» The New York Times 2011-08-31 (Noiz kontsultatua: 2024-02-12).
  10. ↑ (Ingelesez) «Moving through Crowds» Theatre Development Fund jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2021-09-06) (Noiz kontsultatua: 2024-02-12).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Istorio_sozial&oldid=9594704"(e)tik eskuratuta