Clagnyko Gaztelua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Clagnyko gaztelua baserri bat zen Frantzian kokatuta, Versallesko gazteluaren ipar-mendebaldean kokatuta eraiki zuena izan zen Jules Hardouin-Mansart, Madame de Montespanentzako eraikitzeko 6 urte iraindu zuen 1674 urtetik 1680 urtera. Eraiketa hau ,izan zen eraiki pribatu garrantzitsuena baina 1769an eraitsi zuten ze urteak pasatan abandonatu zuen gaztelua, bere itxura egindako grabatuen eta Bâtiments du roi-ko artxibotan sakabanatua dauden erreferentziekin soilik aurki daiteke.

Luis XIV. ak Clagnyren jabetza erosi zuen 1665an, 1674, ekainaren 12an, lanak berehala hasi ziren ze Madam de Montespan gogoa zeukan bukatzeko. André Le Nôtre lorategiaren diseinua egin zuen. Gazteluan zeuden margolan garrantzitzuenetarikoa Henri Gascar-ek margotutako erretratua izan zen, margolanean Madam de Montespan Barroko sofa batean agertzen da jesarrita eta kupido batzuk agertzen dira kortinak batzuk eutsen, Madam de Montespanen atzean agertzen da Clagnyko gazteluaren kanoi gangan.

Orangerie-a, (baso laranja txikiak) negua igaro zuen Clagny-n, maisulana zen, marmolaz zolatua. Lorategietan, eskultura biltzen zuten nitxoen formako berdeguneak baso trinkoetan moztuta zeuden, beren oinarri gutxi batzuk betetzeko zirrikitu bikiak hornituta.

Madam de Montespan[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1707an hil ondoren, Maineko dukea Clagny eredatu zuen, gero, bere biloba eredatu zuen baina bere biloba hiltzean, Frantziako koroa geratu zen gazteluarekin.

Madameko gaztelua 2 milioi libra (2380000€) kostatu zuen, berrogei urte geratu zen abandonatuta, eta hezetasuna garatu zen gaztelu osoan eta horrela aukera zuten hobea zena eraistea gaztelua. Clagny gaztelua koroara itzuli zenean, Luis XV.a hamaika hektarea eman zizkion bere erreginari lurrak 1767tik 1772ra eraikitako ursulina komentua Richard Mique diseniatu zuen. Boulevard de la Reine parkearen bidez eraiki zuten 1772. urtean. Bigarren parkearen azpian banatu zen parkea; Gaur egun, Versaillesko Saint-Quentin-en-Yvelines Unibertsitateko eta René Panhard pabilioiko Zientzia dibisioan dago.