IP mugikor[aldatu | aldatu iturburu kodea]

IP mugikorra (Mobile IP) (IETF RFC 3344) Internet Engineering Task Force-k (IETF) sortutako protokolo estandarra da. Gailu mugikorren erabiltzaileei sare batetik bestera mugitzeko aukera emateko diseinatua, IP helbidea finko mantenduz.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Internet Engineering Task Forcek (IETF) sortu zuen. Internetek hobeto funtziona dezan prozesu irekien bidez, estandar irekiak garatzen dituen interneteko arauen lehen erakundea da. Etengabeko konektagarritasun-eskaera handitu zenean, IP helbideak etengabe aldatzen ari diren inguruneetara egokitzeko beharraren ondorioz sortu zen.

Sarrera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

IP mugikorrak mekanismo eraginkorra eta eskalagarria eskaintzen du Internet barruko nodo mugikorretarako. IP mugikorrari esker, nodoek interneteko sarbide-puntuak alda ditzakete, beraien IP helbidea aldatu gabe. Horren bidez, goi-mailako konexioak eta garraioa mantentzen dira mugitzen den bitartean. Ez da beharrezkoa ostalarien ibilbideak bideratzea nodoak mugiarazteko.

Aplikazioak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

IP mugikorra sarearen (LAN) bidez eraman behar dute beraien gailuak IP helbide desberdinekin. Hori ere erabil daiteke 3G sareetan, internet-erabiltzaileek antena artean zeharkatzean gardentasuna izateko. VPN edo VoIP aplikazioetan adibidez, sareko eta IP helbideko bat-bateko aldaketek arazoak sor ditzakete.

Ezaugarriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hauek dira IP mugikorraren ezaugarriak:

Ez du muga geografikorik, erabiltzailea edonon konekta daiteke.
Ez du konexio fisikorik behar.
Ez du bideratzailerik edo terminalik aldatu behar, IP helbidea mantentzen baitute.
Ez die garraio-protokoloei eragiten, ezta goi-mailakoei ere.
Segurtasuna du erabiltzaileen babesa bermatzeko.
Sare-aldaketa motela izan behar da.

Funtzionamendua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Nodo mugikor batek bi norabide izan ditzake; norabide iraunkor bat (home) eta norabide dinamiko bat (care-of address). Bi entitate mota daude IP mugikorretan:

Hasierako agenteak (Home Agent, HA) nodo mugikorrari buruzko informazioa gordetzen du, eta horren helbide iraunkorra agentearen sarearena da.

Kanpoko agenteak (Foreign Agent, FA) bere sarean bisitatutako nodo mugikor bakoitzari buruzko informazioa gordetzen du. Kanpoko agenteek IP mugikorra erabiltzen ari den helbidea ere zaintzen dute.

Nodo mugikorra sare lokalean badago, nodo finko gisa jardungo du, eta paketeek arau konbentzionalei jarraituko diete. Kanpoko sare batean badago, nodo mugikorrarekin komunikatu nahi duen nodo batek nodo mugikorraren hasierako helbidea (home) erabiltzen du paketeak bidaltzeko. Pakete horiek hasierako agenteak (home) geldiarazten ditu, horretarako taula bat eta tunelak erabiltzen ditu. Nodo mugikorrerako paketeek IP goiburu berria daramate, jatorrizko goiburua jatorrizko helbidearekin kapsulatzen duen care-of address helbidearekin. Paketeak kapsulatik ateratzen dira tunelaren azken muturrean, erantsitako IP goiburua kentzeko eta nodo mugikorrari emateko.

Igorle moduan aritzen denean, nodo mugikorrak zuzenean bidaltzen dizkio paketeak nodo hartzaileari, kanpoko agentearen bidez. Behar izanez gero, kanpoko agenteak reverse tunneling konexioa erabil dezake nodo mugikorreko tuneletik hasierako agenteraino (home), eta agente horrek nodo hartzailera birbidaliko ditu.

IP mugikor protokoloak honako hau definitzen du:

Autentifikazioa erregistratzeko prozedura bat, nodoak bere agenteari (home) Care-of Address-en berri emateko.

ICMP Router Discovery luzapena, nodo mugikorrei etxeko agente aurreratuak eta atzerriko agenteak aurkitzeko aukera ematen diena.

Paketeak nodo mugikorretara eta nodo mugikorretatik bideratzeko arauak, tunela egiteko mekanismo bat eta tunela egiteko aukerako hainbat mekanismo zehaztea barne.

Segurtasuna eta pribatutasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

IP mugikorrak segurtasun-eremuan zeregin garrantzitsua dute. Sare bateko gailuak identifikatzen eta haien jarraipena egiten laguntzen dute. Hori funtsezkoa izan daiteke segurtasun-neurri baliagarriak ezartzeko. Pribatutasunarekiko gero eta kezka handiagoa dagoenez, neurriak ezarri dira IP helbideekin lotutako informazio pertsonala babesteko.

Etorkizuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

IP mugikorren teknikan hobekuntzak egiten daude; Mobile IPv6 eta Hierarchical Mobile IPv6 (HMIPv6), adibidez. Teknika horiek komunikazio mugikorrak hobetzeko garatzen daude, prozesua seguruagoa eta eraginkorragoa izan dadin.

IPv6-ko aldaketak Mobile IPv6-rako[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Mugikortasunerako aukera-multzo bat, mugikortasun-mezuetan sartzeko.

Jatorrizko helbidearen aukera berri bat.
2. motako bideratze-goiburu berri bat.
Interneteko Kontrol Mezuen Protokoloko mezu berriak IPv6rako (ICMPv6), jatorriko agente guztiak ezagutzeko eta jatorrizko estekaren aurrizkia lortzeko.
Bizilagunak aurkitzeko bideratzaileak eta aukera gehigarriak aurkitzeko mezuetan eta aukeretan aldaketak.
Atzerriko agenteak ez dira beharrezkoak.

Lankide:Julene Legarreta/Proba orria